bin-muhtesem-gunes

çok değişiklik oldu ki. Koalisyon güçleri Taliban'ı bütün büyük kentlerden püskürttü, Pakistan sınırına,
Afganistan'ın güneyindeki ve doğusundaki dağlara sürdü. Uluslararası bans gücü İSAF, Kabil'e gönderildi.
Ülkenin başında şimdi geçici bir devlet başkanı var: Hamit Karzai.
Leyla, Tarık'a söyleme vaktinin geldiğine karar veriyor.
Bir yıl önce, Kabil'den kurtulabilmek için bir kolunu seve seve verirdi. Ama şu son aylarda, çocukluğunun
kentini deliler gibi özlediğini fark etti. Şor Pazar'ın curcunası, Babür Bahçeleri, omuzlarındaki sırıktan keçi
derisi tulumlar sarkan, seyyar sucuların haykırışları burnunda tütüyor. Tavuk Soka-ğı'nda, giysi
dükkânlanndaki pazarlıkları, Karteh-Pervan'da-. ki kavun tezgâhlarını özlüyor.
Fakat Leyla'nın son zamanlarda sürekli Kabil'i düşünmesinin tek nedeni sıla hasreti ya da geçmişe duyduğu
özlem değil. Sanki kanına bir virüs girdi, yerinde duramaz oldu. Kabil'de okulların yapıldığını, yolların
asfaltlandığını, kadınların işe döndüğünü duydukça, buradaki yaşamı... ne kadar güzel, keyifli olsa da, Leyla
yatıp kalkıp şükretse de, gözüne... yetersiz gibi görünmeye başladı. Amaçsız. Anlamsız. Daha da kötüsü,
boşa harcanan. Son günlerde, kafasının içinde habire Babi'nin sesini duyuyor. Ne istersen olabilirsin, Leyla,
diyor. Bunu biliyorum, pünkü seni tanıyorum. Bu savaf bittikten sonra, Afganistan'ın sana ihtiyap duyacağım
da biliyorum.
Leyla Anne'nin sesini de duyuyor. Babi Afganistan'dan ayrılmayı önerdiğinde, annesinin verdiği yanıtı çok iyi
anımsıyor: Oğullarımın hayalinin gerpekleftiğini görmek istiyorum. Bu olduğunda, Afganistan özgürlüğüne
kavuştuğunda, burada olmalıyım ki oğullarım da görebilsinler. Benim gözlerimden görebilsinler. İşte,
Leyla'nın bir parçası şimdi An-ne'yle Babi için, onların hatırına Kabil'e dönmek istiyor; onun, Leyla'nın
gözlerinden görebilsinler diye.
399
Sonra, Meryem var; Leyla için en zorlayıcı unsur olan Meryem. Meryem bunun için mi öldü? diye soruyor
kendine. Sırf o, yani Leyla yabancı bir ülkede hizmetçi olsun diye mi feda etti kendini Meryem? Belki, Leyla
ve çocuklar mutlu, güvende olduğu sürece Meryem için fark etmez. Ama Leyla için fark ediyor. Leyla için
önemli. Ansızın, fena halde önem kazandı.
"Geri dönmek istiyorum," diyor.
Tank yatakta dikeliyor, ona bakıyor.
Erkeğin güzelliği, Leyla'yı bir kez daha çarpıyor; alnının mükemmel çıkıklığı, kollanndaki sınm gibi kaslar,
derin, düşünceli, zeki gözleri. Bir yıl geçti, ama hâlâ, bir an geliyor (tıpkı şimdiki gibi), Leyla birbirlerini
yeniden bulduklanna, Tank'ın burada, yanında olduğuna, kocası olduğuna inanamıyor.
"Geri mi? Kabil'e mi?" diye soruyor Tank.
"Tabii sen de istiyorsan."
"Burada mutlu" değil misin? Oysa mudu görünüyorsun. Çocuklar da öyle."
Leyla doğrulup oturuyor. Tank yatakta yana kayıyor, ona yer açıyor.
"Çok mutluyum," diyor Leyla. "Elbette mutluyum. Fakat... buradan sonra nereye gideceğiz, Tank? Burada ne
kadar kalacağız? Burası yuvamız değil. Kabil yuvamız; ve orada öyle çok şey yaşanıyor ki, çoğu da güzel
şeyler. Bütün bunlann bir parçası olmak istiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Katılmak, katkıda bulunmak
istiyorum. Anlıyor musun?"
Tank başını ağır ağır sallıyor. "İstediğin bu, öyle mi? Emin misin?"
"Evet, istiyorum, eminim. Ama hepsi bu kadar değil. Kendimi geri dönmek zorunda hissediyorum. Burada
kalmak bana artık doğru gelmiyor."
400
Tank ellerine bakıyor, sonra yine onun yüzüne.
"Ama tek şartla - eğer sen de dönmek istiyorsan," diyor Leyla.
Tank gülümsüyor. Alnı açılıyor, çizgiler dağılıyor; bir anlığına, yine eski Tank oluyor. Baş ağnsı nedir
bilmeyen, bir keresinde, Sibirya'da sümüğün yere değmeden buza kestiğini söyleyen Tank. Belki hayal
gücünün oyunu, ama Leyla'ya son günlerde bu eski Tank'ı çok daha sık görüyormuş gibi geliyor.
"Ben mi?" diyor erkek. "Ben seni dünyanın öteki ucuna da gitsen izlerim, Leyla."
Tank'a sanlıyor, kendine çekiyor, dudaklanndan öpüyor. Onu hiç şu andaki kadar çok sevmedi. "Teşekkür
ederim," diyor, alnını onunkine dayayarak.
"Hadi evimize dönelim."
"Ama önce, Herat'a gitmek istiyorum," diyor Leyla.
"Herat mı?"
Leyla açıklıyor.
Çocuklann farklı yöntemlerle yatışonlması, içlerinin rahatlatılması gerekiyor. Leyla kâbuslar gören, geçen
hafta, yakınlardaki bir düğünde biri havaya ateş ettiğinde gözyaşlan-na boğulan, hâlâ huzursuz Azize'yi
karşısına alıp konuşuyor. Azize'ye, Kabil'e döndüklerinde Taliban'ın orada olmayacağını, kavganın artık
bittiğini ve yetimhaneye geri gönderilmeyeceğini açıklıyor. "Hep birlikte yaşayacağız. Baban, ben, Zalmay.
Ve tabii sen, Azize. Benden bir daha asla, kesinlikle aynlmak zorunda kalmayacaksın. Söz veriyorum."