bin-muhtesem-gunes

içer, sohbet ederken, o odasında bekliyordu. Raşit son konuk da gidinceye kadar aşağıya inmemesini
tembihlemişti.
Meryem'in buna bir itirazı yoktu. İşin doğrusu, gururu okşanmıştı. Aralarındaki bağ, Raşit için kutsaldı
demek. Kızın onuru, namusa, korunmaya değer bir şeydi. Bu himayeci tavır, Meryem'in kendini değerli
hissetmesini sağlıyordu. Değerli ve önemi'.
Eid'in üçüncü ve son günü Raşit bazı dostlarını görmeye gitti; bütün gece mide bulantısı çeken Meryem de
biraz su kaynatıp kendine bir fincan yeşil çay yaptı, içine dövülmüş kakule attı. Oturma odasına gitti, dün
geceki Eid konuklarından kalan dağınıklığı toparladı: ters çevrilmiş fincanlar, minderlerin arasına sıkışmış
kabak çekirdeği kabukları, dün geceki yemeğin yağlı sıvaşığını taşıyan, kirli tabaklar. Aylak
85
erkeklerin nasıl bu kadar enerjik olabildiğine şaşarak, ortalığı temizledi.
Raşit'in odasına girmeye niyeti yoktu. Ama kendini temizliğe kaptırınca, salondan merdivenlere, oradan üst
kattaki hole, erkeğin kapısına kadar gitti; sonra kendini onun odasında, yatağında otururken buldu; buraya ilk
kez giriyordu; özel bir mülke izinsiz dalmış gibiydi.
Kalın, yeşil perdeleri, duvarın dibine düzgünce dizilmiş, cilalı ayakkabıları, gri boyası yer yer kalkmış, alttaki
ahşabın göründüğü dolabı süzdü. Yatağın başucundaki komodinde bir paket sigara duruyordu. Bir tane alıp
dudaklarının arasına yerleştirdi, duvardaki küçük, oval aynanın karşısına geçti. Aynaya doğru hava üfledi,
külü silkeliyormuş gibi yaptı. Sigarayı yerine koydu. Kabilli kadınlann, sigaralannı bir an aksama -yan bir
zarafetle tüttürme biçimini taklit etmesi mümkün değildi. Aynı devinimler Meryem'de gülünç, bayağı
durmuştu.
Suçluluk duya duya, komodinin en üst çekmecesini açtı.
Önce silahı gördü. Siyahtı, tahta bir kabzası, kısa namlusu vardı. Meryem, uzanıp almadan önce,
tabancanın duruş yönünü aklına kaydetti. Avucunda evirip çevirdi. Göründüğünden çok daha ağırdı. Kabzası
kaygan, pürüzsüz, namlu soğuktu. Raşit'in böyle, tek amacı birini öldürmek olan bir şeye sahip olması,
rahatsız ediciydi. Ama onu evde bulundurmasının nedeni, güvenlikleri içindi elbette. Meryem'in güvenliği için.
Tabancanın altında, köşeleri kıvnlmış, bir deste dergi vardı. Meryem birini alıp açtı. Birden yüreği hop etti.
Ağzı iradesi dışında açılıverdi.
Bütün sayfalar kadınlarla doluydu; gömleksiz, pantolonsuz, çorapsız, hatta külotsuz, birbirinden güzel
kadınlar. Üzerlerinde hiçbir şey yoktu, yatakta, buruşuk çarşaflann arasında yanyor, yan kapalı gözleriyle
Meryem'e bakıyorlardı.
86
Resimlerin çoğunda bacaklan aynko, Meryem bacaklann arasındaki karanlık bölgeleri olduğu gibi, apaçık
görebiliyordu. Bazı resimlerde, kadınlar yüzükoyun uzanmış ya da -benzetmeyi Tann affetsin ama- secde
eder gibi eğilmişlerdi. Bıkkın bir küçümsemeyle omuzlannın üstünden geriye bakıyorlardı.
Meryem dergiyi çabucak yerine koydu. Donmuş kalmıştı. Kimdi bu kadınlar? Bu şekilde fotoğraf çektirmeye
nasıl razı olabiliyorlardı? Meryem iğrenmişti, midesi bulanıyordu. Ra-şit, onun odasına gelmediği günler,
bunlarla mı oyalanıyordu? Meryem bu konuda onu hayal kınklığına mı uğratmıştı? Peki ya, bütün o ar
namus, yol yordam söylevleri, kadın müşterilerini, sonuçta ayakkabı denerken sadece ayaklannı gösteren
kadınlan yerden yere vurmalan? Bir kadının yüzü, demişti, yalnızca kocasını ilgilendirir. Bu sayfalardaki
kadınlann da kocalan vardı belki. En azından, erkek kardeşleri, ağabeyleri vardı. Bu durumda, aklı fikri
başka erkeklerin kanlannın, kız kardeşlerinin mahrem bölgelerinde olan Raşit, onun örtünmesi için neden
baskı yapıyordu?
Meryem utanmış, aklı kanşmış bir halde yatağa çöktü. Elleriyle yüzünü örttü, gözlerini kapadı.
Sakinleşinceye kadar derin soluklar aldı.
Yavaş yavaş, bir açıklama belirdi. Sonuçta, o bir erkekti ve yıllardır yalnız yaşıyordu. İhtiyaçlan kızınkilerden
farklıydı. Meryem için, bunca aydan sonra bile, birleşmeleri hâlâ bir vazife, bir 'acıya kadanma' deneyimiydi.
Oysa erkeğin vahşi bir iştahı vardı, bazen şiddetin kıyılannda gezinen bir azgınlığı. Kızı yatağa çivileyişi,
göğüslerine sertçe, hoyratça saldı -nşı, kalçalannın hiddetli devinimi. Bir erkekti o. Ve yıllarca kadınsız
kalmıştı. Tann böyle yarattığı için, Meryem onu suçlayabilir miydi?
Onunla bu konuyu asla konuşamayacağını biliyordu. Ağza alınamazdı. Peki, bağışlanamaz mıydı?
Meryem'in yapma-
87
sı gereken tek şey, hayatındaki öteki erkeği düşünmekti. Ce-lil; üç kadının kocası, dokuz çocuğun
babasıyken Nana'yla yasak ilişkiye giren, zina yapan Celil* Hangisi daha kötüydü; Raşit'in dergileri mi yoksa
Celü'in yaptığı mı? Ayrıca, yargılama yetkisini kim veriyordu ki Meryem'e; bu köylü kızına, bu haramice}
Sonra, komodinin en alt çekmecesini açtı.
İşte, oğlanın resmini orada buldu; Yunus'un. Siyah beyazdı. Dört-beş yaşında gösteriyordu. Çizgili bir
gömleği, boynunda papyonu vardı. Güzel, küçük bir oğlan çocuğu; ince bir burun, kumral saçlar, koyu renk,
hafif gömük gözler. Aklı başka yerde gibiydi; flaş patlamadan hemen önce bir şey dikkatini çekmişti sanki.