bin-muhtesem-gunes

Karanlık. Bir sürü yıldız.
Babi'yle ikisi yüksek bir yere tünemişler. Babi parmağıyla bir arpa tarlasını gösteriyor. Bir jeneratör
çalışmaya başlıyor.
Uzun suratlı kadın tepesinde, eğilmiş ona bakıyor.
Soluk almak canını yakıyor.
Bir yerde, bir akordeon çalıyor.
Neyse ki, yine o pembe hap. Sonra derin bir sessizlik. Her şeyin örten, derin bir sessizlik.
199
••__••
UÇUNCU BOLUM
27 MERYEM
"Kim olduğumu biliyor musun?" Kızın göz kapaklan titreşti. "Olanları hatırlıyor musun?"
Kızın dudaklan titredi. Gözlerini yumdu. Yutkundu. Eli sol yanağına sürtündü. Ağzını oynattı. Meryem ona
biraz daha yaklaştı. "Bu kulak," diye soludu kız. "Duymuyor."
İlk haftanın neredeyse tamamını, Raşit'in hastaneden satın aldığı pembe haplar sayesinde, uykuda geçirdi.
Uykusunda minldaniyordu. Bazen anlaşılmaz, karmakanşık şeyler söy-
203
lüyor, haykırıyor, Meryem'in çıkaramadığı birilerine sesleniyordu. Uykusunda ağladı, heyecanlandı, örtüleri
tekmeledi, Meryem onu tutmak, yatağa bastırmak zorunda kaldı. Bazen öğürüyor, öğürüyor, Meryem'in zorla
yedirdiği her şeyi çıkarıyordu.
Sakinken, battaniyenin altından bakan bir çift hüzünlü gözdü; Meryem'le Raşit'in sorularına kısık sesle, kısa
yanıtlar veriyordu. Bazı günler çocuk gibiydi; Meryem, ardından Ra-şit bir şeyler yedirmeye çalıştığında,
başını bir o yana bir bu yana çeviriyordu. Meryem'in elindeki kaşığı uzattığını görünce, kaskatı kesiliyordu.
Ama çok çabuk yoruluyor, sonunda kadının ısrarcı tavrına boyun eğiyordu. Bu teslimiyeti uzun süren ağlama
krizleri izliyordu.
Meryem, Raşit'in getirdiği antibiyotikli merhemi kızın yüzündeki, boynundaki kesiklere, omuzlanndaki uzun,
derin dikiş yerlerine, kollarına, bacaklarına sürdü. Yaralara sardığı gazlı bezi sık sık değiştiriyor, yıkayıp
yeniden sanyordu. Kız öğürmeye başlayınca saçlanm yüzünden çekiyor, geriye sıvazlıyordu.
"Ne kadar kalacak?" diye sordu Raşit'e.
"İyileşene kadar. Baksana şuna. Gidecek durumda mı? Zavallıcık."
Raşit, onu bulduğunu, toprağı kazıp mölozlann altından çıkardığını anlattı.
"Talihin varmış ki evdeydim," dedi. Meryem'in yatağında yatan kızın yanında, portatif bir iskemlede
oturuyordu. "Gerçekten şanslıymışsın. Demek istediğim, seni ellerimle çıkardım oradan. Şu büyüklükte bir
metal parçası vardı..." Kıza göstermek için başparmağıyla işaretparmağını iyice ayırdı; Meryem'e kalırsa,
verdiği ölçü parçanın gerçek boyunun en
204
az iki katıydı. "Bu kadar büyüktü işte. Ucu omzundan görünüyordu. Oraya tam anlamıyla gömülmüştü.
Kerpeten kullanmayı bile düşündüm. Neyse, artık iyisin. Bir de bakmışsın, nev sopa, sapasağlam
olmuşsun."
Hâkim'in kitaplanndan çok azını kurtarabilmişti.
"Çoğu kül olmuştu. Gerisi de yağmalandı, korkarım."
O ilk hafta, Meryem'e yardım etti, kıza birlikte baktılar. Bir gün işten yeni bir battaniye ve yastıkla döndü. Bir
başka gün, bir ilaç şişesiyle.
"Vitamin," dedi.
Leyla'ya, arkadaşı Tank'ın evine el konduğu haberini getiren de oydu.
"Bir armağan," dedi. "Sayyaf in komutanlarından biri, üç adamına armağan olarak vermiş. Hah!"
Üç adam aslında, gencecik yüzleri güneşten yanmış oğlanlardı. Meryem oradan geçerken görüyordu onlan;
sırtla-nnda hiç çıkarmadıklan üniformalar, Tank'ın evinin önüne çömelip iskambil oynar, sigara tüttürür,
Kalaşnikoflannı duvara yaslarlardı. En güçlü, kaslı görünen, kendinden memnun, mağrur bir havası olan,
liderleriydi. En gençleri aynı zamanda en sessizleriydi; arkadaşlannın tepeden bakan, üstünlük taslayan
tavırlanna ayak uyduramaz gibiydi. Önlerinden geçen Meryem'e gülümser, başıyla selam verir olmuştu.
Böyle anlarda, yüzeydeki kendini beğenmişlik az da olsa siliniyor, Meryem onun genç çehresinde henüz
yozlaşmamış, alçakgönüllü bir ışıltı yakalıyordu.
Sonra, bir sabah füzeler evi yerle bir etti. Söylentilere göre, saldın Vahdet grubundaki Hazaralardan gelmişti.
Komşular bir süre sağda solda oğlanlann parçalannı, kınntılannı buldular.
"Eh, böyle olacağı belliydi," dedi Raşit.
205
***
Meryem, roketin evi nasıl duman tüten bir taş yığınına dönüştürdüğünü görünce, kızın böyle ufak tefek,
görece önemsiz yaralarla kurtulmasının ne büyük bir şans olduğunu düşündü. Zaten, giderek de