FRONDA

nie wymaga porwań ani na nichsię nie zasadza. Dlatego zwierzając sięKoryntianom ze swego długo ukrywanego sekretu,nie mial bynajmniej zamiaru pochwalać ich przesadnegozainteresowania zjawiskami mistycznymi. Co więcej,jego komentarz do porwania to w pewnym sensie kubeł zimnejwody wylany na tych, którzy w ekstatycznych niebiańskich wzlotachwidzą istotę chrześcijańskiego życia duchowego.Wylany przede wszystkim na „nowych apostołów" uwodzących jegowspólnotę. To bowiem właśnie na tego typu zjawiska kładli oni nacisk jakona świadectwo „mocy duchowej", a tym samym odpowiednią legitymację ichdziałalności apostolskiej. Dlatego się nimi przechwalali, a brak takich przechwałeku Pawła deprecjonował go w ich oczach. Takie postrzeganie sprawduchowych przez „nowych apostołów" wynikało zaś, jak się zdaje, z ich specyficznegorozumienia - czy raczej niezrozumienia - misji i osoby Chrystusa.Podobnie jak Piotr, Andrzej czy Jan, zanim zostali oświeceni i umocnieniprzez „języki ognia" pentacosty, przeciwnicy Pawła postrzegali Jezusa w sposóbludzki, jako jaśniejącego blaskiem Boskiego człowieka, akcentując przytym Jego niezwykłe czyny, podnoszone do rangi cudów, pomijając zaś (czyteż nie dostrzegając) „gorszące" aspekty jego życia, w których ukazywał sięudręczony, płaczący, zaprzyjaźniony z prostytutkami i celnikami, skrwawiony,zdradzony, opuszczony, przegrany, ukrzyżowany.Dla Pawia bycie „heroldem" Dobrej Nowiny zasadzało się na czymśzupełnie innym. Jego pierwsze spotkanie z Chrystusem było spotkaniempodczas upadku, fizycznego upadku z konia, ale też duchowego upadkugorliwego faryzeusza, który przegrał swe dotychczasowe życie, gdyż Ten,którego prześladował jako fałszywego Mesjasza odartego z godnościna krzyżu, okazał się Mesjaszem prawdziwym, który w niepojęty dlaŻydów i Greków sposób właśnie na krzyżu zatriumfował. Gdy więcPaweł stał się chrześcijaninem, dobrze rozumiał odwróconą perspektywępatrzenia na świat, jaką daje misterium krzyża. To,co z perspektywy ludzkiej wydawało się hańbą i przegraną,okazało się mocą i zwycięstwem, miejsce kaźnii upadku stało się drzewem życia, poprzezktóre przychodzi zbawienie.180*-RONDA 41