FRONDA

Wdychając słodki zapach wiktoriańskichpubów i edwardiańskich kafejek,marzyłam, aby taka miłość tradycji,pragnienie odczytywania jejwciąż na nowo, obudziła się wreszciei w Polakach. Chociaż nie ma u nasani jednego lokalu, który działałbynieprzerwanie od czasu Jagiellonów(wszak jedyne instytucje o nieprzerwanejciągłości w Polsce to Kościół katolicki i UniwersytetJagielloński), i prawie nikt u nas nie mieszka w budynkachz XVI czy XVII wieku, nie wszystko z naszejhistorii rozniesiono na ostrzach bagnetów i gąsienicachczołgów. Wielokrotnie niszczono polską materialność,rozsypywano skarby nagromadzone rękami poprzednichpokoleń. Jeżeli coś pozostawało niezmienne, toumiłowanie wolności i rzadka umiejętność jej trwonienia.Pozostało też jednak przywiązanie do dawnychwartości, które widać dzisiaj w gwałtownym wzrościefrekwencji w angielskich katolickich kościołach.DURHAMMARTAKWASNICKAKatedra w Durham zapiera dech w piersiach. Rozparta na wzgórzu zdaje sięogarniać sobą całą okolicę. Gdziekolwiek spojrzeć, wszystko dąży ku niej,zapowiada ją i w niej kulminuje. Plątanina uliczek niewielkiego w gruncierzeczy Durham gaśnie w jej obliczu, niknie. Miasto, w którym zbudowanotaką świątynię, po prostu przestaje istnieć.FRONDA 41