Hizkuntza-politiken Urtekaria 2012 - Erabili.com

martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa martxoapolitiko guztiak (historikoak, linguistikoak,ekonomikoak, feministak, ekologikoak...)barne bilduko dituena, eta bestetik, horrekinguztiz lotuta, abagune berriari erantzungodion artikulazio ideologiko zein praxi politikobat ere definitzeke dauka, eraldaketa sozialaridagokionez. Krisi horrek ondoren praktikapolitikoari eragiten dio. Krisian gaude, bai,baina 50 urteko kapital ideologiko etapraktiko izugarria dago aurretik ditugunerronkei aurre egiteko, haize berriak jaso zeinzaharrak egokitzeko.Hortaz, ideologikoki (1) bi abagunerenaurrean gaude: independentismo berri bateneta Euskal Herrirako sozialismo berri batenformulazioaren beharrean, hurrenez hurren.Urteak daramatzagu independentismoaantolatuko duen diskurtso oso eta koherentebat eratu nahian, eta oraingoz saiakeraguztiak partzialak izan dira: historizismonafarra, nazionalismo linguistikoa... Ez batak,ez bestek ez du lortu herri honek behar duenguztiontzako artikulazio bat ematea (bainaesan behar da, baita ere, bidea zabaldudutela), motibazio edo borroka partikular bathartu eta bere gain hartu nahi izan baitutediskurtso independentista eratzeko arduraosoa.Horrek ez du zentzurik gehiago; efikaza ezizateaz gain, denbora galtze nabarmena da.Artikulazio politiko batez ari garen heinean,motibazio politiko guztiak bilduko lituzkeenformulazio bat behar dugu, hain zuzen,motibazio bat edo beste aldez aurretik eta apriori besteen gainetik jarriko ez duena. Izanere, independentismoa beste ezeren gainetikproiektu politiko bat denez, asmo politikoakedo nahiak determinatzen du maila formalbatean; gero, maila materialean, objektuak,zer nahi izanak.Independentismoa mugimendu zabala izanik,motiboen unibertsoa infinitua dauka. Hortaz,helburuan koherentea eta bateratua(independentzia), eta motibazioan anitza izanbeharko luke. Independentziak, beraz,helburu politikoa den horrek (estrategikoadena, nahi bada, sozialismoa lortzeko),motibazio politiko guztiak artikulatu beharditu. Teorian (a), hortaz, independentzia daartikulatzailea, eta motibazioak diraartikulatuak. Praktikan (b), herri batek garaibakoitzean erabakitzen du zein motibaziokhartu behar duen estrategikoki lehentasunaeta zein bigarren planoan utzi. Horreknahitaez dakar estrategikoki praktikanerabakitzea zer diskurtso indartu behar den,aldian aldikoa. Baina eguneroko praktikahorri ezinbestekoa zaio gaur egun urgentziazdiskurtso politiko koherente eta egituratubatez janztea.Diskurtso independentista koherente batenbeharra estuki lotuta dago sozialismoarenb i r f o r m u l a z i o a r e n b e h a r r a r e k i n .Independentzia, antagonismo politiko bateanoinarrituz artikulatzen bada (hura nahidutenen eta nahi ez dutenen artean),sozialismoarekin berdin eratzen da,antagonismo politiko batekin: proiektu sozialjakin bat nahi dutenen eta nahi ez dutenenartean. Kontua litzateke sozialismo edoproiektu sozial hori Euskal Herrian moduzehatz batean definitzea. Hau da, XXI.mendeko Euskal Herrirako sozialismoa esatendugunean, zehazki zer proiektu ekonomiko,