Hizkuntza-politiken Urtekaria 2012 - Erabili.com

otsaila otsaila otsaila otsaila otsaila otsaila otsaila otsailaEkimen horrekin ez da aipaturiko legean jasotzendiren hizkuntz ezaugarri bat bera ere ezabatzen,zigorrak bakarrik. Beti defendatu izan dugun arrenhizkuntz linguistikoen definizioa lege berezi batekinegin behar dela —eta ez lege sektorial baten bitartez—, kasu honetan egin zen bezala, ez ditugualdaketa gehiago sartuko, ez baitugu euskarareninguruan desadostasunik piztu nahi, kontsentsuaberrezarri baizik.Halere, ulertu egin behar da botere publikoek ezindietela herritarrei hizkuntz baten ala bestearenerabilera inposatu euren harreman pribatuetan, etamerkataritza arloa arlo pribatu bat da. Hizkuntzpaisaia, informazioa, erregula daiteke, baina ez bipertsonaren arteko ahozko komunikazioa, jakina,herri-administrazioek eman behar duten arretasalbu.Are gehiago. Legea ez betetzeagatik ezarritakozigorrek ez dituzte euskaldunen hizkuntzaeskubideak bermatzen. Norbait egungo arautegiabetetzen duen denda batera joaten denean, unehorretan dagoen dendariak euskaraz hitz egingodiolako bermerik ez du. Modu bakarra izangolitzateke dendari guztiak euskaldunak izatea, bainahorixe publikoa kontsidera daitekeen horretatikkanpo geratzen da.Oreka sustapena da, ez zigorra; hizkuntza batenerabilera ezin da dekretuz inposatu. Era horretan,hainbat aspektu formal estaltzea lortuko litzateke,baina ezinbestean jendeak errefusatuko luke. Nahidugu euskara erakundeen hizkuntza izatea edoherritarrek nahi duten hizkuntza? Atxikimenduaskea bultza dezagun.Gai honi zuhurtasunez heldu beharko geniokedenok, eta horrela ulertu izan dute ELA, CCOO,LAB eta UGT sindikatuek, zeintzuek joan denlegealdian Eusko Jaurlaritzarekin elkarlan akordiobat sinatu zuten, enpresa munduan euskaranormalizatzeko. Hitzarmenaren neurri guztiakborondatean oinarritzen dira, eta enpresabakoitzaren egoera soziolinguistikoan.Confebaskek, bere aldetik, testu bera sinatu zuenadministrazioarekin, eta testu horrek bat egiten duiaz enpresagizon-emakume gipuzkoarren idazkarinagusi José Miguel Ayerza jaunak esandakoarekin:Euskara lan eremuan pixkanaka sartzeko langintzahorretan aurrera egitekotan, enpresen ikuspegitik,printzipio batzuk erabat errespetatu behar direlauste dugu; borondatezkoa izan behar duela, inorbaztertu gabe, arian-arian egin behar dela, betiadostasuna lortuta eta lankidetzan jardunda.Borondatezkoa diogunean, norberaren borondatezeta inor baztertu gabe egin behar dela esan nahidugu, gure ustez, prozesu hau aurrera eraman ahalizateko eta onargarri izateko, ez dagoelako bestebiderik; beraz, partaideetako bakoitzak, enpresabakoitzak alegia, hartu behar du erabakiaaskatasunez, bere kabuz; eta beste guztiok erabakihori errespetatu behar dugu, aukeratu duenpartaidetza mailaren arabera inor baztertu gabe.Enpresagizon-emakumeen, sindikatuen etaEuskararen Aholku Batzordearen zuhurtasunaikusita eta azken hogeita hamar urteetakoeuskararen aurreratze ikusgarria kontuan izanda,dendei eta enpresei isunen bidezko euskararenerabileraren inposizioa azal dakieke soilik aldebateko interes bategatik, batez ere jakindabelaunaldi berriek euskara naturaltasunez erabilikodutela lan munduan.Sozialistok ziur gaude gure hizkuntz hitzarmenguztiak biltzen dituen printzipioaprogresibitatearena dela. Eta ez dezagun ahatzhizkuntzak direla elkarbizitza eta ulermenarenzerbitzura egon behar dutenak, eta ez pertsonakhizkuntzen zerbitzura.Vicente ReyesPSE-EEko Hezkuntza eta Kultura idazkaria