Hizkuntza-politiken Urtekaria 2012 - Erabili.com

martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa martxoaekologiko eta sozial eta abar konkretudefendatzen ari garen jakitea, eta horrekinbatera, proiektu horrek Europaren etorkizuna(gure testuingurua) nola imajinatzen duenpentsatzea.Praktika politikoan (2), hortaz, aurrekodefinizio ideologiko eza islatu egiten da. Horidela eta, kontraesanak azaleratu egiten dira.Izan ere, praktika sozio-politikoan bi aukeradaude: dauzkagun instituzioetatik lan egitea,independentziara eta aldaketa sozialerabidean, edo mugimendu sozialetatik ekitea.Idealena, ordea, biak osagarriak izatea etabiei ekitea litzateke, dudarik gabe.baldintzetatik partitu behar dugu. Egungobaldintzetatik partitu ezean, bizantinismoeskolastikoan erortzen gara. Izan ere,dauzkagun baldintza politikoak dauzkagu, etaez izatea gustatuko litzaizkigukeenak. Etadaukaguna eta izatea gustatuko litzaigukeenanahasten ditugula iruditzen zait.Izan ere, mugimendu eta borroka sozialakbakarrik kamuts dira, zeren eta «`arazo bakarbaten kontrako' mugimenduak dira, eta,hortaz, dimentsio unibertsala falta zaie, hauda: ez dira harremantzen osotasunsozialarekin» (Slavoj Zizek. «Repetir Lenin»).Eta alderantziz, instituzioetatik egindako lanhutsa ere kamuts da, borroka sozialekinuztartu gabe egiten bada. Biak uztartzenasmatzea da kontua.Kezka horietatik ateratzen den galderagarrantzitsuena hau da: zer egin? Jakindaekitea politikariaren lana dela, intelektualarenpapera, hain zuzen, «zer egin?» pentsatzekoideiak ematea litzateke (eta ez «zer egin beharden» predikatzea).Intelektualaren papera «eguneroko bizitzakoparte hartze aktiboan, eraikitzaile bezala,organizatzaile bezala, `limurtzailepermanente' bezala, eta ez bakarrik oradoresoil gisa» ulertu behar da, Gramscik zioenez.Hau da, ez predikadorea, baizik eta ideiaemailea:esku artean ditugun aferaideologikoei tresna berriak eman etaestrategia berri baterako ideia berrienpentsarazle izatea, alegia. Denok baikoazhelburu beraren bila, baina ditugunEstrategia zuzenarekin topo egin arte,pentsatu, pentsatu eta pentsatu, eta ekin, ekineta ekin ibili beharko dugu. Agian oraindik ezdugu guztiz asmatu, baina inork ez dezalapentsatu saiatzen jarraituko ez dugunik.Bitartean, Jose Mari Sagardui Gatza-kemandako gomendioa ona iruditzen zait:«Kartzelan pazientzia izaten ikasten da...pazientzia bertute iraultzailea da».Andoni OlariagaFilosofian lizentziatua