2006 წლის I ნახევარი

გაიცემოდა, აგრეთვე პრემიები, მომზადებული სიუჟეტების რაოდენობის მიხედვითდა ცალკეულ დღესასწაულებზე. ნანეტაშვილი ადასტურებს, რომ ჟურნალისტებიასრულებდნენ სხვა სამუშაოებსაც, თუმცა ეს ხდებოდა მხოლოდ ნებაყოფლობით.ჯონი ნანეტაშვილი უარყოფს სარეკლამო დროის სანაცვლოდ თანხების გადარიცხვისან გაზეთ „თრიალეთის“ გამოწერის მიზნით ბიზნესმენების დაშანტაჟების ფაქტს,მისი განცხადებით ასეთი მომსახურება იყო მხოლოდ ნებაყოფლობითი. რაც შეეხებაშრომის წიგნაკებს, ნანეტაშვილის განმარტებით, ჟურნალისტებმა თავიდანვე არმიიტანეს წიგნაკები, ხოლო როდესაც გაიგეს, რომ ნანეტაშვილი აპირებდა მათთვისგათავისუფლების „ნამდვილი“ მიზეზის ჩაწერას, საერთოდ უარი თქვეს შრომისწიგნაკების მიტანაზე. რაც შეეხება შვებულებას, ნანეტაშვილი აცხადებს, რომგარკვეული გადაცდომის ჩადენის შემთხვევაში, ის ხელფასს უქვითავდაჟურნალისტებს, შემდეგ კი „ტყუილად“ რომ არ ემუშავათ იმ თვის მანძილზეშვებულებაში უშვებდა მათ, თუმცა თუ სურვილი ჰქონდათ, შეეძლოთგაეგრძელებინათ მუშაობა. ნანეტაშვილის განმარტებით, თანამშრომლები თითქმისარ სარგებლობდნენ შვებულებით, თუ დასჭირდებოდათ ხდებოდა მათიგათავისუფლება მაგ: 2 დღით, ან 1 კვირით. ინტერნეტ მომსახურებასთანდაკავშირებით იგი აცხადებს, რომ ჟურნალისტები სამუშაო საათებში ინტერნეტითსარგებლობისათვის საფასურს არ იხდიდნენ. მან, უარყო აგრეთვე ბრალდება იმისშესახებ, რომ მისი ძმა ბადრი ნანეტაშვილი ბოლო ორი წლის მანძილზე(დეპუტატობის პერიოდში) მონაწილეობდა ტელევიზიის მართვაში.რაც შეეხება ტელერადიოკომპანია „თრიალეთის“ ერთ-ერთ თანამშრომელს ტატოსაზანდარიშვილს, ის აცხადებს, რომ ჟურნალისტები თეა კაკიაშვილი და თამაროქრუაშვილი სამსახურიდან გათავისუფლებულნი იქნენ ამორალური, „მეძავური“საქციელის გამო. საზანდარიშვილის განმარტებით, ასეთი ქმედებით ისინიახდენდნენ არა მხოლოდ ტელევიზიის, არამედ ყველა ჟურნალისტისდისკრედიტაციას და მათი დათხოვნა მოხდა „თრიალეთის“ ჟურნალისტებისმოთხოვნით.ყოფილმა ჟურნალისტებმა, ტელევიზიაში არსებული ფინანსური დარღვევებისშესწავლის მიზნით, მიმართეს შიდა ქართლის ფინანსური პოლიციის უფროსს, ბ-ნზურაბ არსოშვილს. ჩვენ შევხვდით არსოშვილს და ვთხოვეთ მოეწოდებინაინფორმაცია მიმდინარეობდა თუ არა გამოძიება ამ საკითხთან დაკავშირებით.არსოშვილი დაგვთანხმდა ინფორმაციის წერილობით მოწოდებაზე, თუმცასატელეფონო ზარის შემდეგ განაცხადა, რომ ახსნა-განმარტებას ვერ მოგვცემდა დათუ რამე გვაინტერესებდა დავით კეზერაშვილისთვის უნდა მიგვემართა.შანტაჟის ფაქტს არ ადასტურებენ არც ის ბიზნესმენები და გამგებლები, რომლებიცმოხსენებული იყვნენ ჟურნალისტების ახსნა-განმარტებებში.იმ პერიოდისათვის მოქმედი საქართველოს შრომის კანონთა კოდექსის მე-19მუხლი განსაზღვრავდა, რომ ,,სამუშაოზე მიღება ფორმდება საწარმოს,დაწესებულების, ორგანიზაციის ადმინისტრაციის ბრძანებით (განკარგულებით).ბრძანების (განკარგულების) გამოცხადების შესახებ მუშაკს ჩამოართმევენხელწერილს.”297