2006 წლის I ნახევარი

ძირითადად პოლიტიკურ, ეკონომიკურ და საზოგადოებრივ ცხოვრებაშიმომხდარმა ცვლილებებმა განაპირობა.საქართველოში ჯანდაცვის დაფინანსების დინამიკა ცხადყოფს, რომ 1994 წლიდანსახელმწიფო დანახარჯები, დაახლოებით, 20-ჯერ გაიზარდა და 2004 წელს ერთსულ მოსახლეზე 37,3 ლარი შეადგინა (ნახ. 86), თუმცა ეს 10-15 -ჯერ ნაკლებია,ვიდრე 80-იანი წლების ბოლოს იყო. ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციისრეკომენდაციით კი, მოსახლეობის მინიმალურად აუცილებელი სამედიცინომომსახურების თანაბრად ხელმისაწვდომობისათვის საჭირო ხარჯები წელიწადშიერთ სულ მოსახლეზე 34 აშშ დოლარი, ანუ სახელმწიფო დანახარჯი ერთ სულმოსახლეზე სულ მცირე 70 ლარი მაინც უნდა იყოს.1998 წლიდან საქართველოს ეკონომიკაში განვითარებულმა კრიზისულმამოვლენებმა მნიშვნელოვნად შეაფერხა ეკონომიკური ზრდა, რის გამოცმომდევნო წლებში შესამჩნევი გახდა სიღარიბის გაღრმავება მთელი ქვეყნისმასშტაბით. მთლიანი შიდა პროდუქტის საშუალო წლიური ზრდა 1998-1999წლებში 3%-მდე შემცირდა. 2000 წელს აღინიშნა მთლიანი შიდა პროდუქტისსაშუალო წლიური ზრდის კიდევ უფრო დაბალი მაჩვენებელი – 1,8%ეკონომიკური ზრდის თვალსაზრისით 2001 წელს გამოიკვეთა დადებითიტენდენცია, რაც მთლიანი შიდა პროდუქტის 4,8%-იან ზრდაში გამოიხატა.შემდეგ წლებში ეს ტენდენცია შენარჩუნდა და 2003 წელს 1996 წლის დონესგაუტოლდა კიდეც, თუმცა 2004 წელს კვლავ დაიკლო მშპ-ის ზრდის ტემპმა დაგაიზარდა ინფლაცია.როგორც საქართველოს კანონის პროექტზე „საქართველოს 2007 წლისსახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ“ არის მითითებული, 2005 წელს, წინა წელთანშედარებით რეალური მშპ_ის ზრდამ 9,3 პროცენტი შეადგინა და ნომინალურგამოხატულებაში 11,6 მლრდ ლარს გაუტოლდა. მთელ შიდა პროდუქტისსტრუქტურაში ჯანმრთელობის დაცვასა და სოციალურ მომსახურებაზეგამოყოფილი თანხების დინამიკა კლებადია - თუ 2003 წელს ჯანდაცვაზეგამოყოფილი თანხები მშპ-ს 4,0% -ს შეადგენდა, 2004 წელს - 3,5% კვლავ დაიკლომშპ-ის ზრდის ტემპმა, ხოლო 2005 წელს - 3,4%. თუ გადავხედავთ ანალოგიურმაჩვენებლებს, ინგლისში ჯანდაცვაზე მოდის მთლიანი შიდა პროდუქტის 6%,ხოლო Aაშშ-ში 14%.ამჟამად, კერძო ფორმალური და არაფორმალური გადასახადები საქართველოშიშეადგენს ჯანდაცვის დანახარჯების 80%-ს. ავადმყოფობის ერთი შემთხვევისხარჯები ხშირად ოჯახის გაღატაკებაs იწვევს. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს,რომ უმუშევრობის დონე საქართველოში მატულობს (საქართველოს სახელმწიფოსტატისტიკის დეპარტამენტის მონაცემებით 2001 წელს 11,1%, ხოლო 2005წლისათვის კი 13,8% შეადგინა) ადვილი წარმოსადგენია, თუ რა მძიმემდგომარეობაში შეიძლება ჩავარდეს მოსახლეობის გარკვეული ნაწილისამედიცინო მომსახურების გადახდის დროს.422