2006 წლის I ნახევარი

მართალია, მონიტორინგის პროცესი მეტად ინფორმატიულია ბავშვთა უფლებებისდაცვის სფეროში არსებული პრობლემური ტენდენციების გამოსაკვეთად, მაგრამცალკეული შემთხვევების ანალიზმა უფრო მეტი გამოცდილება მოგვცა ამთვალსაზრისით. პრაქტიკულმა მუშაობამ დაგვანახა, რომ კონკრეტულ შემთხვევებზემუშაობის დროს გადამწყვეტი როლს დროის ფაქტორი თამაშობს. როდესაც ადგილიაქვს ბავშვის უფლების ამგვარ დარღვევებს, აუცილებელია სწრაფი რეაგირება,წინააღმდეგ შემთხვევაში პრობლემამ შესაძლოა გამოუსწორებელი ხასიათი მიიღოს.ანგარიშში მოყვანილი შემთხვევები აღნიშნულის ნათელ მაგალითს წარმოადგენს.არასრულწლოვანი მ.ზ-ს საქმებავშვთა სახლისა და პანსიონების მონიტორინგის დროს სოციალური ადაპტაციისცენტრში ვინახულეთ ბავშვი - მ.ზ. მ/წლის 1 აპრილს, მ.ზ (დაბ. 1991 წლის 15 ივლისს)ვაკე-საბურთალოს შსს ა/სრულწლოვანთა საქმეების ინსპექციის უფროსისუ.ბეგიაშვილის მიმართვით მოთავსებულ იქნა გლდანის ბავშვთა რეაბილიტაციისდა ადაპტაციის ცენტრში. ა/სრულწლოვანის დედა - დ.ზ. კი მოთავსებულ იქნაქ.თბილისის ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში, რის შედეგად ბავშვი დროებითმზრუნველის გარეშე დარჩა, რაც მისი ცენტრში მოთავსების საფუძველი გახდა. იგიდედის საავადმყოფოდან გამოწერის შემდეგ უარს აცხადებდა სახლში დაბრუნებაზე,აღნიშნულს კი იმით ხსნიდა, რომ ეშინოდა დედის, რადგან იგი სცემს და სასტიკადეპყრობა მას. საქმის უკეთ შესწავლის მიზნით, გავესაუბრეთ აღნიშნულიმოქალაქეების მეზობლებს, მათ დაადასტურეს ბავშვის ჩივილი, რომ დედაავადმყოფი ფსიქიკის ადამიანია და ვერ უზრუნველყოფს ბავშვსზე ზრუნვას.როგორც ჩვენთვის გახდა ცნობილი, დ.ზ. და შვილი მ.ზ. სს მ.ასათიანის სახელობისფსიქიატრიის სამეცნიერო კვლევით-ინსტიტუტის პაციენტები არიან, მათ გასულიწლების განმავლობაში გავლილი აქვთ სტაციონარული მკურნალობის კურსიც.შესაბამისად მ.ასათიანის სახელობის ფსიქიატრიის სამეცნიერო კვლევითმაინსტიტუტმა მოგვაწოდა მათი ანამნეზი, სადაც მითითებულია, რომ ბავშვსაღენიშნება პედაგოგიური ჩამორჩენა, რაც დედის მძიმე ფსიქიკურიმდგომარეობითაა განპირობებული.მიუხედავად ამისა, ცენტრში ერთი თვის ცხოვრების შემდეგ, მ.ზ.-მ თვითონ მიიღოგადაწყვეტილება, დაბრუნებულიყო სახლში. აღნიშნული კი შესაძლო საფრთხის ქვეშაყენებდა მის განვითარებასა და ჯანმრთელობას. ვინაიდან შექმნილი მდგომარეობასოციალურ მუშაკთა ჩართვას საჭიროებდა, საქმე გადაგზავნილ იქნა განათლებისსამინისტროში, შემდგომი რეაგირებისთვის.აღსანიშნავია, რომ განათლების სამინისტროს მხრიდან საქმის შესწავლასხანგრძლივი დრო დასჭირდა. ამ ხნის განმავლობაში ბავშვი აგრძელებდა დედასთანცხოვრებას, თუმცა აღარ ემორჩილებოდა მას, დაიწყო სახლიდან გაპარვა; იყოშემთხვევები, როდესაც მისი ადგილსამყოფელი უცნობი იყო მშობლისთვის, იგიღამეებს სახლში არ ათევდა. ერთი სიტყვით, დაიწყო „ქუჩის ბავშვად“ გადაქცევა,საფრთხე ექმნებოდა მის სიცოცხლეს. გააცნობიერა რა აღნიშნული, დედა თავად329