2006 წლის I ნახევარი

მიგვაჩნია, რომ სტატისტიკის დანერგვის გზების გამონახვა, სულ ცოტა, საჭიროაიმისათვის, რომ ნათლად გამოჩნდეს საზოგადოებაში ამ პრობლემის არსებობადა მისი გადაჭრის აუცილებლობა.საერთაშორისო ემნისტიამ გამოაქვეყნა 2006 წლის ანგარიში „საქართველო: ოჯახურიძალადობა ქალების მიმართ“, რომელშიც ნათქვამია: `საჭიროა მტკიცე პოლიტიკურინება და შეთანხმებული მოქმედება ხელისუფლების მხრიდან, რათა ოჯახურიძალადობის შესახებ კანონის მიღების პოზიტიურმა იმპულსმა განვითარება ჰპოვოს.საქართველოს ხელისუფლება ვალდებულია შეასრულოს ნაკისრი საერთაშორისოვალდებულებები - რათა აღკვეთოს ქალის მიმართ გამოვლენილი ძალადობისნებისმიერი აქტი, დამნაშავეებს პასუხი სრულად აგებინოს, ხოლო,მსხვერპლებისათვის უზრუნველყოს დაცვა და რეპარაცია“ .* * *2005 წლის 13 სექტემბერს დახმარებისთვის განცხადებით მოგვმართასაქართველოს პარლამენტის წევრის გიორგი ჩახვაძის მეუღლემ, ეთერჭუმბურიძე, მას და მის მეუღლეს შორის არსებული კონფლიქტის გამო. გ.ჩახვაძეუკრძალავდა ორი შვილის (7 და 10 წლის) ნახვას, ემუქრებოდა ფიზიკურიგანადგურებით, არაერთხელ მიაყენა ფიზიკური და სიტყვიერი შეურაცხყოფა.არსებობს ექსპერტიზის დამადასტურებელი დასკვნები.ჩვენ განუმარტეთ გიორგი ჩახვაძეს, რომ საქართველოს სს კოდექსის თანახმადე.ჭუმბურიძეს ჰქონდა შვილების ნახვის უფლება, რის შემდეგ სახალხოდამცველის აპარატის თანამშრომელსა და გ.ჩახვაძის შორის შედგა შეთანხმებაიმის თაობაზე, რომ ე.ჭუმბურიძეს მიეცემოდა ბავშვების ნახვის შესაძლებლობა.ამ მოლაპარაკების შემდეგ გიორგი ჩახვაძემ ეთერ ჭუმბურიძეს სიტყვიერად მისცაშვილების ნახვის უფლება, თუმცა როცა დედა მივიდა შვილების სანახავად, იგიდადანაშაულებული იყო Gგ.ჩახვაძის მკვლელობის მცდელობაში დადაპატიმრებულ იქნა. როგორც გ.ჩახვაძე აღნიშნავდა, ე.ჭუმბურიძემ, ეზოშიშემოსვლისთანავე, ამოიღო იარაღი და 4-ჯერ ესროლა.2006 წლის 12 მაისს სასამართლომ ცნო ე.ჭუმბურიძის უდანაშაულობა და მიიღოდადგენილება ეთერ ჭუმბურიძის დევნისა და სისხლის სამართლის საქმისშეწყვეტის თაობაზე. ეს დადგენილება ე.ჭუმბურიძემ გაასაჩივრა, კერძოდდადგენილების მეორე ნაწილი, რომელიც სისხლის სამართლის საქმის შეწყვეტასეხებოდა. მაგრამ სასამართლომ არ დააკმაყოფილა ე.ჭუმბურიძის საჩივარი,საკმარისი მტკიცებულებების არარსებობის მოტივით. თუმცა, გაურკვეველი დარჩაიარაღის წარმომავლობა; უპასუხოდ დარჩა არსებითი კითხვები: ვინ ისროლა?რატომ არავის არ დაეკისრა სისხლისსამართლებრივი პასუხისმგებლობა ცრუდასმენისთვის?348