2006 წლის I ნახევარი

თანამონაწილეობის საკითხების ახლებური ხედვა. აქედან გამომდინარე,აუცილებელია გაძლიერებულ იქნას ჯანდაცვის სექტორში ადამიანისფუნდამენტურ უფლებათა და თავისუფლებათა დაცვის გარანტიები თითოეულიმოქალაქისათვის და განისაზღვროს თითოეულ სპეციფიკურ სიტუაციაშიჯანდაცვის მომსახურების მიმღების კონკრეტული უფლებები და მოვალეობები.პაციენტთა უფლებების ხელშეწყობა დინამიური პროცესია და ძალზე ძნელია ამუფლებათა უწყვეტი მონიტორინგი. სამედიცინო პროგრესი და თანმხლებიმოვლენები ახალ ამოცანებს აჩენს პაციენტთა უფლებების დაცვისმიმართულებით როგორც საზოგადოებისათვის, ისე ქვეყნის საკანონმდებლოსისტემისათვის. მიუხედავად ამისა, ქვეყნის ჯანდაცვის სისტემის ერთ-ერთპრიორიტეტად უნდა იქცეს არსებული კანონმდებლობის გადახედვა დაადეკვატური განახლება, რათა მოქალაქეებს მიეცეთ სამართლებრივი გარანტიებიმათი უფლებების მუდმივი დაცვის და უფლებათა შესაძლო დარღვევებისპრევენციისათვის.როგორც უკვე აღინიშნა, მიუხედავად ევროპის სხვადასხვა ქვეყნების ეროვნულსაკანონმდებლო სისტემებს შორის არსებული განსხვავებებისა, არსებობსძირითადი საბაზისო პრინციპები, რომლებიც საზიაროა მათთვის და რომელთასაფუძველზეც უზრუნველყოფილია მოქალაქეთა უფლებების დაცვაჯანმრთელობის დაცვის სფეროში და განსაზღვრულია მათი, როგორცპაციენტების მოვალეობები.პაციენტთა უფლებების ევროპული ქარტიაევროპის ქვეყნებში პაციენტთა უფლებების ჰარმონიზაციის ყველაზეგანახლებულ და მასშტაბურ მომენტად უნდა ჩაითვალოს პაციენტთა უფლებებისევროპული ქარტიის მიღება 2002 წლის ნოემბერში, რომში. ქარტიაგანსახილველად გამოტანილია სამოქალაქო საზოგადოების, ეროვნული დაევროპული ინსტიტუტების, ყველა დაინტერესებული მხარის აქტიური დაშეთანხმებული მუშაობის შედეგად. ევროპულ ჯანდაცვის სივრცეში შექმნილირეალობით და ამავე სივრცეში არსებული განვითარების ტენდენციებისგათვალისწინებით, შედგენილ იქნა ერთიანი, უნიფიცირებული მიდგომა,რომელთა ადაპტაცია ნაციონალურ დონეზე თითოეული ქვეყნის შესაბამისისტრუქტურებისა და საზოგადოებრიობის უპირველესი მოვალეობაა. აღსანიშნავია,რომ ქარტიაში ჩამოყალიბებული დოკუმენტების დანერგვა და რეალურინსტრუმენტებად ქცევა მოითხოვს ჯანდაცვის პროფესიონალთა, მენეჯმენტისწარმომადგენელთა, მთავრობების, საკანონმდებლო და ადმინისტრაციულიორგანოების ერთობლივ მუშაობას და ძალისხმევას. პაციენტთა უფლებებისევროპულ ქარტიაში ჩამოყალიბებულია პაციენტთა 14 ძირითადი უფლება, რაცგამომდინარეობს ევროკავშირის ფუნდამენტურ უფლებათა ქარტიიდან, ესუკანასკნელი კი ევროპის კონსტიტუციის პირველ “აგურად” უნდა იქნასმიჩნეული. ევროკავშირის (ევროპის) ფუნდამენტურ უფლებათა ქარტია აწესებსმთელ რიგ ხელშეუვალ საყოველთაო უფლებებს, რომლებიც არ შეიძლებაშეიზღუდოს ევროკავშირის ორგანოებისა და წევრი სახელმწიფოების მიერ.447