2006 წლის I ნახევარი

ამავე კოდექსის 1210-ე მუხლი კი განსაზღვრავს შვილის ჩამორთმევას მშობლისუფლების ჩამორთმევის გარეშე. მუხლი 1210. შვილის ჩამორთმევა მშობლისუფლების ჩამორთმევის გარეშე1. თუ ერთ-ერთ ან ორივე მშობელთან შვილის დატოვება მშობლებისაგანდამოუკიდებელი მიზეზების გამო ბავშვისათვის საზიანოა, სასამართლოს შეუძლიამიიღოს გადაწყვეტილება მშობლის უფლების ჩამორთმევის გარეშე ერთ-ერთი ანორივე მშობლისათვის შვილის ჩამორთმევისა და მისი მეურვეობისა დამზრუნველობის ორგანოსათვის გადაცემის შესახებ.დღევანდელი კანონმდებლობა იძლევა იმის საშუალებას, რომ განათლებისსამინისტროს შესაბამისმა სამსახურებმა მოახდინონ შესაბამისი რეაგირება მშობლისმიმართ, რომელიც თავად უბიძგებს საკუთარ შვილს ქუჩაში ცხოვრებისა დამათხოვრობისაკენ.საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 171 მუხლის 1 პუნქტითგანსაზღვრულია სასჯელი, არასრულწლოვანის დაყოლიება მათხოვრობაზე ან სხვაანტისაზოგადოებრივ ქმედებაზე.დღემდე სახელმწიფოს მხრიდან ამგვარ ქმედებას ადგილი არ ჰქონია, რასაც კიდევერთხელ ადასტურებს ზემოთ მოყვანილი შემთხვევები. რა თქმა უნდა, მშობლისუფლების ჩამორთმევა უკიდურესი ზომაა, მაგრამ თუ არ ამუშავდა დამცავიმექანიზმი, „ქუჩის ბავშვების“ პრობლემა მუდამ გადაუჭრელი იქნება და ამ ბავშვებისუფლებები - ყოველთვის დარღვეული. სახელმწიფოს კი აკისრია ასეთ ბავშვებზეზრუნვის ვალდებულება, რაც არა მარტო უფასო საცხოვრებლით უზუნველყოფაშიგამოიხატება, არამედ იმ პირების დასჯაშიც, ვინც ასეთი გზით არღვევს ბავშვისუფლებას.ქუჩაში მათხოვარი ბავშვების რაოდენობა დიდია. თუმცა ხშირია შემთხვევები,როდესაც ფულით, რომელსაც ისინი ქუჩაში აგროვებენ, ყიდულობენ წებოს დახდებიან ტოქსიკომანები, ან მიაქვთ სხვადასხვა „ქუჩის დაჯგუფებებისთვის“, ანმშობლებისთვის, რომლებიც მათ თავისმხრივ აიძულებენ იმათხოვრონ. ანუქველმოქმედება, რომელსაც ადამიანები ქუჩაში მათხოვარი ბავშვის ფულის მიცემითჩადიან, ხშირ შემთხვევაში ბოროტებას ხმარდება და უმეტესად დამღუპველიაბავშვისთვის. შეუძლებელია ჩვენი მხრიდან ეს რეალური ფაქტი იგნორირებულიდარჩეს. მოსაძებნია დამცავი მექანიზმი, რომელიც თავიდან აგვაცილებს ასეთმოვლენებს და ასევე დაგვეხმარება „ქუჩის ბავშვების“ რიცხვის შემცირებაში, დაიცავსმათ ადამიანებისაგან, რომლებიც მათ ექსპლუატაციას უწევენ.აუცილებელია სახელმწიფოს მხრიდან შემუშავდეს ქმედითი მექანიზმი, რომელიცმიმართული იქნება ბავშვების დასაცავად, იმ საფრთხისგან რომელსაც თამამადშეიძლება „ქუჩის ბიზნესი“ ეწოდოს. ეს არის დაჯგუფებების მთელი ქსელი,რომელიც ექსპლუატაციას უწევს ბავშვებს, ამათხოვრებს მათ, აიძულებს მოიპარონ.ბავშვები ეჩვევიან ქუჩას, ხდებიან ტოქსიკომანები. შუქნიშნებთან დაგადასასვლელებთან ვხვდებით პატარებს, რომლებიც გადარბიან ქუჩაზე, მისდევენმანქანებს და ამით საფრთხეში აგდებენ თავიანთ სიცოცხლეს. ეს პრობლემაყველასთვის თვალსაჩინოა, საკმარისია უბრალოდ ვკითხოთ ბავშვს რატომ დგას331