2006 წლის I ნახევარი

როგორც საგადასახადო კოდექსის 122-ე მუხლიდან ჩანს, საგადასახადოსაიდუმლოება შინაარსობრივად სააკმაოდ სცილდება კონსტიტუციის 41-ე მუხლშიმოხსენებულ “კომერციულ საიდუმლოებას”. თუ კომერციული საიდუმლოებაგულისხმობს კომერციული და ტექნიკური ხასიათის ინფორმაციის ან იმგვარიინფორმაციის გამჟღავნებას, რამაც შეიძლება ზიანი მიაყენოს პირისკონკურენტუნარიანობას, საგადასახადო ინფორმაციის ბუნება სულ სხვაგვარია. 122-ემუხლში მოხსენებული ტერმინი “საგადასახადო საიდუმლო” უცნობიაკონსტიტუციის 41-ე მუხლისათვის და, აქედან გამომდინარე, ნებისმიერიინფორმაცია, რომელიც კონსტიტუციურად არ არის საიდუმლოდ აღიარებული ღიაუნდა იყოს. საგადასახადო საიდუმლოების არსი რადიკალურად განსახვავდებაკომერციული საიდუმლოებისაგან, რომლის მიზანია დაიცვას პირისკონკურენტუნარიანობა.ბუნებრივია, კომერციული საქმიანობის შემადგენელ ნაწილს წარმოადგენსგადასახადების გადახდა, მაგრამ საგადასახადო საიდუმლოების ცალკესაიდუმლოების ახალ სახედ გამოყოფა და კონსტიტუციის მუხლის ამგვარიინტერპრეტაცია უსაფუძვლოდ ზრდის 41-ე მუხლის 1 ნაწილში მოხსენებულკომერციული საიდუმლოების არსს, ახდენს მის არასწორ გაგებას. კომერციულისაიდუმლოების განსზაღვრება მოიცავს მხოლოდ იმგვარი ინფორმაციის დაცვას,რომელიც კომერციული ფასეულობის მქონეა და შეიცავს კომერციული გეგმის,ფორმულების, პროცესისა და საშუალებების თაობაზე ან სხვა ნებისმიერინფორმაციას. სხვა ნებისმიერ ინფორმაციაში იგულისხმება ანალოგიური ხასიათისინფორმაცია, რომელსაც ისევ და ისევ კომერციული ხასიათი აქვს და გამოიყენებასაქონლის საწარმოებლად, მოსამზადებლებად, გადასამუშავებლად ან მომსახურებისგასაწევად. კომერციულ ინფორმაციაშივე მოიაზრება ინფორმაცია, რომელიცწარმოადგენს სიახლეს ან ტექნიკურად მნიშვნელოვან შედეგს. ამავე ტიპისინფორმაციას მიეკუთვნება სხვა ინფორმაცია, რომლის გამჟღავნებამ შესაძლებელიაზიანი მიაყენოს პირის კონკურენტუნარიანობას. ამასთან, როგორც ზევითაღვნიშნეთ კომერციული ინფორმაციის წარდგენისას პირი თვითონ მიუთითებს,რომ ინფორმაცია მისი კომერციული საიდუმლოებაა.როგორც ვხედავთ, კომერციულ ინფორმაციის ცნებაში არსად არ არის პირისსაგადასახადო საქმიანობაზე მითითება, არ არის საუბარი იმაზეც, რომ მისიგადასახადები და გადასახადის ოდენობა უნდა იქნას გასაიდუმლოებული. აქედანგამომდინარე, პირი ვერც მიუთითებს, რომ მას სურს ამ გადასახადებთანდაკავშირებული ინფორმაციის გასაიდუმლოება. კონსტიტუციის 41-ე მუხლის მე-2ნაწილში მოხსენებული ჩანაწერები, რომლებიც ეხება ადამიანის ჯანმრთელობას,მის ფინანსებსა და სხვა კერძო საკითხებს, სულ სხვა შინაარსობრივ დატვირთვასატარებს, ვიდრე საგადასახადო საიდუმლოება. ფინანსებთან მიმართებაშიც,ინფორმაცია მხოლოდ მაშინ შეიძლება იქნას დაცული, თუ ეს პირი თვითონმოითხოვს მის გასაიდუმლოებას.554