2006 წლის I ნახევარი

პატიმართა კონტაქტი გარესამყაროსთან მნიშვნელოვნად უწყობს ხელს მათიკეთილდღეობის ამაღლებას და საზოგადოებაში რეაბილიტაცია-რეინტეგრაციას.ევროსაბჭოს მინისტრთა კომიტეტის ევროპის ციხეების წესებთან დაკავშირებული(2006) 2 რეკომენდაციით და პატიმრებთან მოპყრობის გაეროს მინიმალურისტანდარტული წესებით დადგენილია, რომ პატიმრებს ჰქონდეთ შესაძლებლობა,ვიზიტების საშუალებით რეგულარული ურთიერთობა იქონიონ ოჯახთან,ცოლთან/პარტნიორთან, ბავშვებთან და კარგი რეპუტაციის მქონე მეგობრებთან.მითუმეტეს ეს შეეხება იმ პირებს, რომელთა მიმართაც არ არსებობს კანონიერძალაში შესული სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენი და, შესაბამისად,საქართველოს კონსტიტუციის მე-40 მუხლის და საქართველოს სისხლისსამართლის საპროცესო კოდექსის მე-10 მუხლის თანახმად ისინი უდანაშაულოდითვლებიან.წინასწარ პატიმრობაში მყოფ პირებთან დაკავშირებით წამების საწინააღმდეგოკომიტეტმა მოუწოდა მთავრობას, „უზრუნველყოს წინასწარ პატიმრობაში მყოფიადამიანებისთვის ახლობლებთან შეხვედრა, როგორც პრინციპის საკითხი“,პროკურორის, გამომძიებლის ან მოსამართლის ნებართვის გარეშე. 36გარდა ამისა, აღსანიშნავია, რომ პაემანის უფლების მიცემა ვერ ხორციელდება ერთდღეში და პატიმრების ახლობლებს უწევთ გამომძიებელთან ან პროკურორთანრამდენჯერმე მისვლა, ვინაიდან მათ ჯერ უნდა ჩააბარონ განცხადება პატიმრისნახვის თხოვნით, შემდეგ რამდენიმე დღეში მიაკითხონ პაემნის ნებართვისწამოსაღებად, რაც შემდგომ უნდა წარადგინონ სასჯელაღსრულებისდაწესებულებაში. აღნიშნული დაკავშირებულია მატერიალურ ხარჯებთან,მითუმეტეს, რომ ბევრი პატიმარის ოჯახის წევრები ცხოვრობენ საქართველოსსხვადასხვა რეგიონში, მათთვის რთულია პაემანის უფლების მისაღებადგამომძიებლთან თუ პროკურორთან რამდენიმე ვიზიტის განხორციელება დააღნიშნულმა პროცედურებმა შეიძლება საერთოდ დაუკარგონ ოჯახის წევრებსპატიმართან შეხვედრის შესაძლებლობა, რაც პირდაპირ გავლენას იქონიებსპატიმრის მდგომარეობაზე.აღნიშნულიდან გამომდინარე, მიზანშეწონილი იქნება, თუ წინასწარ პატიმრობაშიმყოფ პატიმართან პაემანის მიცემის უფლება დაეკისრება სასაჯელაღსრულებისშესაბამისი დაწესებულების ადმინისტრაციას.ამასთან, მიმაჩნია, რომ კანონით აუცილებლად უნდა განისაზღვროს ხანმოკლეპაემნების მინიმალური რაოდენობა, რაც გამორიცხავს პატიმართა ამ უფლებისშესაძლო შეზღუდვას. აქედან გამომდინარე, მიზანშეწონილად მიმაჩნია, რომ36 წამების საწინააღმდეგო კომიტეტი, „წამების საწინააღმდეგო კომიტეტის ანგარიში საქართველოს მთავრობისთვის2003 წლის 18-დან 28 ნოემბრამდე და 2004 წლის 7-დან 14 მაისამდე წამებისა და არაადამიანური ან ღირსებისშემლახველი მოპყრობისა თუ დასჯის ევროპული კომიტეტის ვიზიტის შესახებ“, 134-ე პუნქტი.536