2006 წლის I ნახევარი

აღნიშნული კლასიფიკაციის ქართულენოვანი რედაქციის გამოცემასა და მასზეგადასვლისათვის თეორიული და პრაქტიკული ასპექტების დამუშავებას. ICF –კლასიფიკატორის შემოღებას მოითხოვს ევროსაბჭოც, ამაზე მითითებულ იქნა თომასჰერბერგერის საანგარიშო მოხსენებაშიც.სამინისტროს განცხადებით, ხორციელდება, აგრეთვე, ,,სამედიცინო-სოციალურიექსპერტიზის 2006 წლის სახელმწიფო პროგრამა“, რომელიც გულისხმობსმოქმედი კანონმდებლობის თანახმად, საქართველოში შესაძლებლობისშეზღუდვის სტატუსის დადგენას, ასევე შესაძლებლობის შეზღუდვის ხარისხისშეფასების საერთაშორისო სტანდარტების (ფუნქციონირების, შესაძლებლობისშეზღუდვისა და ჯანმრთელობის საერთაშორისო კლასიფიკაცია, შემოკლებითფსკ) შესაბამისი სისტემის შემუშავებას.რაც შეეხება შშმ პირთა სფეროში არსებულ კანონმდებლობას, 2004 წლისანგარიშში აღნიშნული იყო, რომ მოქმედი კანონმდებლობა მთლიანად უნდაეყრდნობოდეს ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მიერ შემუშავებულ,,ფუნქციონირების, უნარშეზღუდულობისა და ჯანმრთელობის საერთაშორისოკლასიფიკაციას (ICF).“აღნიშნული კლასიფიკაცია არ მოქმედებდა საქართველოში, რაც ფაქტობრივადშეუძლებელს ხდიდა უნარშეზღუდულობის იდენტიფიკაციის და მასთანგანუყრელად დაკავშირებული რეაბილიტაციის, განათლებისა და დასაქმებისსაკითხების გადაწყვეტას. აღნიშნული კლასიფიკაციის დანერგვის შესახებრეკომენდაცია გაკეთებული იყო სახალხო დამცველის 2004, 2005 წლებისანგარიშებში. აქედან გამომდინარე მნიშვნელოვნად მიგვაჩნია ის ფაქტორი, რომდაიწყო გარკვეული ნაბიჯების გადადგმა ამ მიმართულებით.რაც შეეხება შშმ პირებისათვის კიდევ ერთ მეტად მტკივნეულ საკითხს,როგორიცაა ხელმისაწვდომობის პრობლემა. აღნიშნულის თაობაზე არაერთირეკომენდაცია გაკეთდა სახალხო დამცველის წინა წლების ანგარიშებში, თუმცასიტუაცია ფაქტობრივად არ შეცვლილა. კვლავ დეკლარირების დონეზე რჩებაკანონმდებლობაში არსებული მუხლები, რომლებიც გარკვეულწილად უნდაწარმოადგენდეს შშმ პირთა უფლებების დაცვის გარანტიას. წინა ანგარიშშიგადმოცემული იყო, რომ ,,შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთასოციალური დაცვის შესახებ“ საქართველოს კანონის თანახმად, სახელმწიფოორგანოები, საწარმოები, დაწესებულებები და ორგანიზაციები შეზღუდულიშესაძლებლობების მქონე პირებს უქმნიან პირობებს საცხოვრებელი,საზოგადოებრივი და საწარმოო შენობებით, ტრანსპორტითა და სატრანსპორტოკომუნიკაციებით, კავშირგაბმულობისა და ინფორმაციის საშუალებებითსარგებლობისათვის, თავისუფალი ორიენტაციისა და გადაადგილებისათვის.დაუშვებელია დასახლებული პუნქტების დაპროექტება და განაშენიანება,სხვადასხვა ობიექტების მოწყობა, მშენებლობა და რეკონსტრუქცია, თუ ისინი არმიესადაგება შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა საჭიროებებსა დამოთხოვნილებებს. სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოს პირობები, რათაშეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირებმა თავისუფლად ისარგებლონ359