02.06.2013 Views

Attuario Michele Guerra, Documenti per la città di Aversa, Aversa ...

Attuario Michele Guerra, Documenti per la città di Aversa, Aversa ...

Attuario Michele Guerra, Documenti per la città di Aversa, Aversa ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

vocibus conf<strong>la</strong>tur, Maran et Atha, quae hanc sibi<br />

vin<strong>di</strong>cant significationem usque in adventum domini.<br />

Huiusmo<strong>di</strong> vocis mentio habetur apud Ap. (ad. Cor. I.<br />

c. 16., v. 22) ubi <strong>di</strong>citur: Si quis non amat Dominum<br />

nostrum J. C. sit anathema Maran Atha: quae quidem<br />

verba sic exp<strong>la</strong>nat Divus Augustinus (Epist. 178.):<br />

Anathema graeco sermone <strong>di</strong>xit condemnatum, Maran<br />

Atha definivit donec Dominus veniat. Nec <strong>di</strong>versa<br />

quidem notione vocabulum hoc acceptum fuit a PP.<br />

Toletani Concilii IV. can. LXXV.: Qui contra hanc<br />

nostram definitionem venire praesumpserit, Maran<br />

Atha, hoc est <strong>per</strong><strong>di</strong>tio in adventum Domini sit, et cum<br />

Juda Scarioth partem habeat, et ipsi et socii eorum.<br />

Amen. Harduinus Acta Conc. Tom. III. Haec autem vox<br />

in privilegio quod Complutensi Monasterio<br />

Chindasvinthus Wisigotorum Rex concessit, ad<br />

significandam tum temporalem tum aeternum<br />

<strong>per</strong><strong>di</strong>tionem usurpatur, sicut ex ipsius privilegii verbis,<br />

quae Mabillonius in me<strong>di</strong>um attulit, luculentissime<br />

elicitur: Sit anathema, Maran Atha, id est duplici<br />

<strong>per</strong><strong>di</strong>tione damnatus, ut etiam de hoc saeculo sicut<br />

Dathan et Abiron vivus terrae continuo absorbeatur<br />

<strong>la</strong>cu, et tartareas poenas cum Iuda Christi pro<strong>di</strong>tore<br />

<strong>per</strong>enni <strong>per</strong>ferat cruciatu. ec.ec. (De Re Dipl. lib. 2 c.<br />

VIII.). Ex his quae nu<strong>per</strong> de voce Maran Atha<br />

delibavimus, heic pro re nata animadvertamus oportet<br />

huiusmo<strong>di</strong> vocabulum aeternae damnationis<br />

comminationi denotandae fere sem<strong>per</strong> fuisse<br />

mancipatum, atque hac quidem notione in praesenti<br />

nostra membrana occurrere. Cum enim in ipsa <strong>di</strong>catur<br />

concessionis vio<strong>la</strong>torem habere anathema marathama,<br />

ad comminationem ipsam c<strong>la</strong>rius significandam<br />

a<strong>di</strong>icitur: et portionem habeat cum illo impio Iuda<br />

tra<strong>di</strong>tore Domini nostri Iesu Christi.<br />

Note:<br />

(A) Alcalá de Henares presso Madrid.<br />

composta da due parole Siriache, Maran e Atha, che hanno<br />

questo significato: “fino all’avvento del Signore”.<br />

Menzione <strong>di</strong> questo termine si ha in Ap. (ad. Cor. I, c. 16,<br />

v. 22) dove è detto: “Se qualcuno non ama nostro Signore<br />

G. C. sia anatema Maran Atha”, le quali parole invero<br />

così spiega s. Agostino (Epist. 178): “Disse condannato<br />

all’Anatema in lingua greca, e specificò Maran Atha,<br />

finché venga il Signore”. Né invero con <strong>di</strong>verso significato<br />

questa paro<strong>la</strong> fu intesa dai Padri del Concilio IV Toletano,<br />

can. LXXV: “Chi osasse attaccare questo nostro accordo,<br />

sia <strong>per</strong>duto Maran Atha, cioé fino all’avvento del Signore,<br />

e con<strong>di</strong>vida <strong>la</strong> sorte <strong>di</strong> Giuda Iscariota, sia gli stessi sia i<br />

loro complici. Amen.” (Hardouin, Acta Conc., tomo III).<br />

Poi è usata questa paro<strong>la</strong>, nel privilegio che Chindasvindo<br />

Re dei Visigoti concesse al Monastero Complutensi (A),<br />

<strong>per</strong> in<strong>di</strong>care <strong>la</strong> <strong>per</strong><strong>di</strong>zione sia temporale sia eterna, come si<br />

ricava assai chiaramente dalle parole dello stesso<br />

privilegio, che Mabillon pubblicò: “Sia anatema, Maran<br />

Atha, cioè sia condannato a doppia <strong>per</strong><strong>di</strong>zione, affinché<br />

anche in questo secolo, vivo come Dathan e Abiron, sia<br />

subito inghiottito in un <strong>la</strong>go <strong>di</strong> terra, e con tormento eterno<br />

sopporti le pene dell’inferno insieme a Giuda tra<strong>di</strong>tore <strong>di</strong><br />

Cristo.” etc. (De re <strong>di</strong>pl., libro 2, cap. VIII). Da queste<br />

cose sopra accennate a riguardo dell‟espressione Maran<br />

Atha, qui come cosa certa è opportuno osservare che un<br />

tale termine quasi sempre fu usato <strong>per</strong> in<strong>di</strong>care <strong>la</strong> minaccia<br />

del<strong>la</strong> dannazione eterna, e invero con questo significato<br />

occorre nel<strong>la</strong> nostra presente <strong>per</strong>gamena. Allorché, infatti,<br />

nel<strong>la</strong> stessa è detto che il vio<strong>la</strong>tore del<strong>la</strong> concessione<br />

“riceva l’anatema marathama”, <strong>per</strong> esprimere più<br />

chiaramente <strong>la</strong> stessa minaccia, è aggiunto: “e con<strong>di</strong>vida <strong>la</strong><br />

sorte dell’empio Giuda tra<strong>di</strong>tore del Signore nostro Gesù<br />

Cristo”.<br />

152

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!