Eindrapport Lessen Uit Recente Arbeidsmigratie - Tweede Kamer

264 Kamerstuk 29 407, nr. 32.
265 Kamerstuk 29 407, nr. 45, Kamerstuk
29 407, nr. 46 en Handelingen 26 april 2006,
blz. 4708–4719.
266 Handelingen 26 april 2006, blz. 4708–4719.
267 Kamerstuk 29 407, nr. 44 en 47.
268 Kamerstuk 29 407, nr. 60 en Handelingen
20 december 2006, blz. 1973–1975.
269 Voor de maatschappelijke discussie over
het openstellen van de grenzen zie o.a.:
www.sbaeuro.com/Nieuws
integratieproblemen. Anderzijds zijn er ook de baten van een vrij verkeer
van werknemers : snellere vervulling van vacatures, een grotere economische
groei, minder illegaliteit en verbetering van de betrekkingen met
de nieuwe lidstaten. Het kabinet-Balkenende II wilde op 1 mei 2006 komen
tot beëindiging van een groot deel van de beperkende maatregelen,
omdat zij van mening was dat invoering van het vrij verkeer wenselijk
was. De focus van het kabinet én van de Tweede Kamer verschoof
hierdoor van toegangsbeperking naar het zogenoemde flankerend beleid:
handhaving van arbeidsvoorwaarden en huisvesting. 264 Enerzijds ging de
Kamer mee in de argumenten van het kabinet dat er sprake was van een
aantrekkende economie (de fracties van CDA, VVD, D66, SGP en VVD) en
met de wenselijkheid van vrij verkeer van werknemers (de fracties van
PvdA, D66, CDA). Anderzijds legde de Kamer ook nadruk op de gevaren
van oneerlijke concurrentie die verdringing tot gevolg heeft, de illegale
constructies en de problemen met huisvesting. 265
De fracties waren verdeeld over de invulling van het overgangsregime. De
fracties van CDA, PvdA en SP zagen meer heil in het handhaven van de
arbeidsmarkttoets in bepaalde sectoren. Zij wilden de tijd nemen om het
flankerend beleid goed vorm te geven en verdringing te voorkomen. De
fracties van VVD, D66 en GroenLinks vonden de afschaffing van de
arbeidsmarkttoets een stap in de goede richting. De VVD-woordvoerder
was van mening dat openstelling van de grenzen problemen met
illegaliteit juist vermindert. Omdat de Kamer in meerderheid een andere
afweging maakte dan het kabinet nam staatssecretaris van Sociale Zaken
en Werkgelegenheid van Hoof het besluit dat per 1 januari 2007 alle
tewerkstellingsvergunningen zouden vervallen. Tenzij het flankerend
beleid nog niet volledig zou zijn gerealiseerd en tenzij zou blijken dat de
arbeidsmarkt in een aantal sectoren ernstig zou worden verstoord. 266 Van
1 mei 2006 tot 1 januari 2007 zou, anders dan het eerder ingenomen
standpunt van het kabinet, per sector worden bepaald wanneer de
arbeidsmarkttoets kon vervallen. 267
Beperkingen op het vrij werknemersverkeer opgeheven (per 1 mei 2007)
Eind 2006 viel het besluit de overgangsmaatregelen te verlengen tot
1 maart 2007. De woordvoerders van de fracties van CDA, PvdA,
ChristenUnie, SP, PVV en SGP waren van mening dat het flankerend
beleid op orde moest zijn voordat er vrij verkeer kon zijn. Zij vroegen de
toenmalige staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in te
zetten op de handhaving en pakkans op het gebied van arbeidsvoorwaarden,
-omstandigheden en huisvesting.Ook vroegen vrijwel alle
woordvoerders (PvdA, ChristenUnie, GroenLinks, SP, VVD, SGP en PVV) in
te zetten op het arbeidsmarktbeleid om meer Nederlanders aan het werk
te helpen. 268
In april 2007 heeft minister Donner van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
besloten om per 1 mei 2007 vrij verkeer van werknemers toe te staan voor
de in 2004 toegetreden lidstaten. 269 Tijdens het debat beschreven veel
woordvoerders de economische voordelen die Nederland heeft bij open
grenzen (de fracties van de D66, VVD, GroenLinks, SGP, CDA). Hoewel het
kabinet bepleitte dat het flankerend beleid gereed was, bleef dit beleid dat
slechte huisvesting, illegaliteit, uitbuiting en verdringing moet voorkomen
veelbesproken. De woordvoerder van D66 wees, zoals hij al in eerdere
debatten deed, op het fundamentele recht van lidstaten als het gaat om
vrij verkeer. In dit debat spraken woordvoerders van de fracties van de
PvdA, CDA, SP en GroenLinks uitgebreid over malafide onderaannemers
en uitzendbureaus en de mogelijkheid om hier certificering of een
Tweede Kamer, vergaderjaar 2011–2012, 32 680, nr. 4 111