Eindrapport Lessen Uit Recente Arbeidsmigratie - Tweede Kamer

117 RWI (2004), Besseling, Cox-Woudstra en
Verheijden (2006), Gier, de, Gevel, Miedema
en Vrieze (2007).
118 Bakker, de, Frouws, Jongeneel en Slangen,
(2004).
119 Verslag openbaar gesprek met de heer
Vreeburg, beleidsmedewerker UWV, de heer
Baltussen, bestuurder FNV Bondgenoten, en
de heer Verdellen, algemeen directeur Prime
Champ, 15 juni 2011 lessen uit recente
arbeidsmigratie.
Figuur 4 Overzicht werkend-werkloos-niet beschikbare Brabanders
200
150
100
50
0
Totale bevolking
15−65 jaar
Aantal x 1000
Bron: SER Brabant 2011
Werkend Werkloos en
beschikbaar
Niet of niet direct
beschikbaar
Behalve de afstand tot de arbeidsmarkt speelt ook motivatie een belangrijke
rol. Uit onderzoek van de Raad voor Werk en Inkomen (RWI),
Onderzoeksinstituut TNO en ITS blijkt dat er TNO en ITS hebben er op
gewezen dat er onvoldoende prikkels zijn voor werkzoekenden. 117 De
Bakker et al. stelt dat veel Nederlanders het zware en soms in hun ogen
vieze werk niet willen doen. 118 Daarnaast ontbreekt bij werkgevers soms
de motivatie hen aan te nemen.
De heer Vreeburg: «De werkgever zoekt natuurlijk naar gemotiveerd
personeel. Een werkzoekende is dat misschien niet altijd. Hij laat wellicht
weten dat het aangeboden werk hem niet het meest ideale toekomstperspectief
biedt.» 119
De heer Baltussen: «De belangrijkste reden dat het niet lukt [om Nederlanders
dit werk te laten doen], is dat mensen geen perspectief hebben. Zij
kunnen een korte tijd werken en de beloning bestaat hoofdzakelijk uit het
minimiumloon van ongeveer € 1 300 bruto. De contracten zijn meestal op
parttimebasis, waarbij men ervan uitgaat dat op hoogtijdagen veel meer
uren worden gemaakt. Als er sprake is van minder werk, worden er ook
minder uren gemaakt.» 119
De heer Verdellen: «Wij werken inderdaad met het wettelijk minimumloon
en er zijn niet veel Nederlanders die voor dit loon zeven dagen in de week
kunnen worden ingepland, al werken ze niet echt zeven dagen per week.
Om die reden zoeken wij onze toevlucht to de arbeidsmigranten.» 119
Uit bovenstaande kan worden geconcludeerd dat de arbeidsmigranten
werk doen dat Nederlandse werklozen niet kunnen doen of niet willen
doen. Uit een analyse van buitenlandse kranten blijkt dat dit vergelijkbaar
is met de situatie in Italië of Spanje. Daarnaast wordt er in de literatuur
nog een aantal verklaringen genoemd voor de gebrekkige aansluiting
tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt. Eén verklaring is de
wederzijdse negatieve verwachtingen. Zo hebben werkgevers vaak een
Tweede Kamer, vergaderjaar 2011–2012, 32 680, nr. 4 58