Eindrapport Lessen Uit Recente Arbeidsmigratie - Tweede Kamer

1 Registratie van werknemers, zelfstandigen
en stagiaires bij een centraal (internetloket)
voor iedereen die zich tijdelijk of gedeeltelijk
op de Belgische arbeidsmarkt begeeft, bij een
niet Belgische werkgever, voorafgaand aan de
tewerkstelling op Belgisch grondgebied.
De commissie beveelt de Tweede Kamer dan ook aan het kabinet te
vragen met voorstellen te komen om het aantal malafide uitzendbureaus
binnen twee jaar tot nul te reduceren.
Voor wat betreft de huisvesting beveelt de commissie aan dat het kabinet
de regie neemt en erop stuurt dat provincies en gemeenten gezamenlijk
regionaal huisvestingsbeleid ontwikkelen, dat erin voorziet dat grote
concentraties van arbeidsmigranten wordt voorkomen en dat huisvesting
voldoet aan in Nederland algemeen aanvaarde kwaliteitsnormen. Het
beleid moet meetbaar zijn en helder maken hoe verantwoordelijkheden
verdeeld zijn. De commissie vraagt het kabinet in dit beleid bovendien
speciale aandacht te geven aan de rol en verantwoordelijkheid van de
werkgevers bij huisvesting. De commissie stelt de Kamer voor om het
kabinet te vragen dit huisvestingsbeleid uiterlijk voor de zomer van 2012
aan te bieden. De regels die gelden in Nederland ten aanzien van de
kwaliteit van woningen moeten bovendien beter worden gehandhaafd.
Het heeft de commissie veel moeite gekost om een beeld te construeren
van de aantallen in Nederland aanwezige arbeidsmigranten uit de
Midden- en Oost-Europese landen. De registratie blijkt niet op orde. Het
gevolg daarvan is dat gemeenten slecht zicht hebben op het aantal
arbeidsmigranten, wat consequenties heeft voor de lokale beleidsontwikkeling,
uitvoering en handhaving. De commissie beveelt de Tweede
Kamer daarom aan om het kabinet te vragen met een eenduidige
instructie te komen voor een uniforme toepassing van inschrijving, zodat
registratie in heel Nederland gelijk is en plaatsvindt. Tenslotte stelt de
commissie voor om het kabinet de mogelijkheden in kaart te laten
brengen van de automatische doorgifte van adresgegevens tussen de
polisadministratie Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV),
de Belastingdienst en de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA).
Uitgangspunt bij het onderzoek was, dat arbeidsmigratie een logisch
gevolg is van het vrije verkeer van werknemers en diensten, zoals dat nu
binnen de Europese Unie (EU) geldt. De aanbevelingen zijn dan ook
binnen de huidige spelregels van het vrije verkeer gezocht.
Het is de commissie wel opgevallen dat in een aantal Europese landen
beperkende maatregelen zijn getroffen. Deze maatregelen lijken op het
eerste gezicht buiten het Europeesrechtelijk kader te vallen. Het gaat
vooral om maatregelen op het terrein van registratie en uitzetting van
EU-onderdanen. Voorbeelden daarvan zijn het Limosasysteem 1 , de
notificatieplicht, het mogelijk maken van gelijk loon bij gelijk werk in geval
van detachering, het uitzetten van personen die niet in hun eigen
levensonderhoud kunnen voorzien, aanpak van dak- en thuislozenproblematiek
en de uitbreiding van de mogelijkheden om criminelen uit te
zetten.
De commissie beveelt de Tweede Kamer aan het kabinet te vragen de
effecten van arbeidsmigratie in Europa op de agenda te plaatsen, en
daarbij in het bijzonder aandacht te besteden aan bovengenoemde
maatregelen. Het kabinet dient daarnaast in Europees verband te
verkennen hoe en met welke instrumenten de integratie van
EU-onderdanen bevorderd kan worden. De commissie acht het wenselijk
dat het kabinet de Kamer over de algehele aanpak van de problematiek
integraal informeert en dat periodiek over de voortgang verslag wordt
gedaan.
Tweede Kamer, vergaderjaar 2011–2012, 32 680, nr. 4 8