Eindrapport Lessen Uit Recente Arbeidsmigratie - Tweede Kamer

148 College van Burgemeester en Wethouders
in Rotterdam. Brief aan de ministers Donner,
Kamp en Opstelten, 7 maart 2011.
149 Verslag openbaar gesprek met de heer van
Rooij, burgemeester Horst a/d Maas,17 juni
2011.
– boetes worden altijd betaald: preferente schuldeiserspositie gemeente.
– opeisen hypotheken door banken, zo nee, dan vervalt NHG (Nationale
Hypotheekgarantie). 148
Als reactie op het illegale verhuren aan Midden- en Oost-Europeanen
heeft de gemeente Den Haag de regels voor kamerverhuur versoepeld en
(tijdelijke) huisvestingsprojecten gefaciliteerd. Voor de handhaving maakt
de gemeente actief gebruik van de bestuurlijke boetes bij overtreding van
de Huisvestingswet. Den Haag heeft een ‘Pandbrigade’ ingesteld. Dit is
een integraal handhavingsteam om misstanden bij de huisvesting en
samenhangende problematiek aan te pakken.
Kleinere gemeenten in rurale gebieden kampen met name met problemen
op de recreatieterreinen
Bij de kleinere, rurale gemeenten in met name Brabant en Limburg
worden de arbeidsmigranten, die vaak seizoensarbeid verrichten,
gehuisvest door/via de werkgever of de inlener, al dan niet in samenspraak
met de gemeente, dichtbij of op de werkplek. De huisvesting is
vaak geconcentreerd op recreatieparken, campings, bij particulieren of op
het land bij de werkgever zelf. Het huisvesten op het erf kan al dan niet
worden toegestaan op basis van het bestemmingsplan. Soms wordt de
situatie gedoogd (bijvoorbeeld in Zundert), maar hier worden wel
voorwaarden aan gesteld. Voordeel van deze manier van huisvesting is,
dat het zowel voor de migranten als voor de werkgevers relatief goedkoop
is. Een migrant kiest vaker voor goedkoop wonen dan voor beter wonen.
Voor de werkgever zijn de lage kosten een voordeel, omdat dit de
loonkosten drukt. Nadeel van concentratie van arbeidsmigranten, is dat
migranten in een isolement terecht kunnen komen en onvoldoende
integreren. Massaliteit kan ook overlast veroorzaken.
Bovendien is deze vorm van huisvesting bij uitstek kwetsbaar, omdat er
een directe koppeling is aan het werk. Door deze koppeling is uitbuiting
van de arbeidsmigrant eerder mogelijk bij kwade bedoelingen.
Hoewel het beleid van en de samenwerking tussen gemeenten op het
gebied van arbeidsmigranten nog in de kinderschoenen staat, zijn er al
wel eerste initiatieven om in regioverband de huisvesting op te pakken.
Dit geldt vooral voor gemeenten in regio’s waar de economische en
maatschappelijke noodzaak van arbeidsmigratie wordt gevoeld, bijvoorbeeld
vanwege vergrijzing of bevolkingskrimp. Dit leidde in enkele
gevallen tot samenwerking tussen gemeenten, werkgevers en wooncorporaties.
Een goed voorbeeld hiervan is de gemeente Horst aan de Maas
in Noord Limburg.
De heer Van Rooij: «Net zo goed als andere gemeenten worstelen wij met
het probleem van adequate huisvesting. Wij hebben een aantal jaren
behoorlijk geïnvesteerd in een beleid om dat te faciliteren. Wij slaan in de
regio de handen in elkaar om ervoor te zorgen dat huisvesting en
integratie goed verlopen en om te leren van elkaars ervaringen. Dat geldt
ook voor inschrijvingen. Hoe meer wij ervoor zorgen dat mensen die
langer dan een paar maanden verblijven ingeschreven worden, hoe
sneller wij kunnen reageren op ongevallen en crimineel gedrag. Langs
deze sporen proberen wij in de regio het arbeidsmigrantenbeleid handen
en voeten te geven, ook vanuit het besef dat wij deze mensen hard nodig
hebben voor onze economie.» 149
De gemeente Zundert heeft in verhouding tot het inwonertal van 21 000
een groot aantal van 2500–3000 arbeidsmigranten uit de Midden- en
Tweede Kamer, vergaderjaar 2011–2012, 32 680, nr. 4 69