Tam Metin

2.2.3.1.2 Yapısalcı YaklaĢım
Matematiği organize edilmiĢ, kapalı, tümdengelimli bir sistem gibi görür. Bu
yaklaĢım okuldaki matematiksel yapıları vurgular. Matematik eğitimindeki süreci
öğrenme, bu sistemin yapısı tarafından yönlendirilir. 1960 ve 1970lerde ―Yeni
Matematik‖ ifadesiyle anılan bu yaklaĢım yaygın bir Ģekilde matematik eğitimini
etkilemiĢ ve etkilerinin yanı sıra eleĢtirileri de ayrıntılı bir Ģekilde analiz edilmiĢtir.
Yapısalcı yaklaĢımda dikey matematikleĢtirmeye fazlaca değinilmekte iken yatay
matematikleĢtirmeye ilgi yetersizdir [30].
2.2.3.1.3 Deneysel YaklaĢım
Esas olarak büyük Britanya da kullanılmıĢtır. Deneysel yaklaĢımda hayat
realite olarak görülür. Öğrenciler günlük hayat materyalleri ile karĢılaĢırlar. Ancak
bir formül ya da modelin üstesinden gelmek amacıyla bir durumu geniĢletmek için
teĢvik edilmezler. Yatay matematikleĢtirme üzerinde durulur ama dikey
matematikleĢtirme zayıftır.
2.2.3.1.4 Gerçekçi YaklaĢım
Gerçekçi yaklaĢımın amacı, öğrencinin gerçek dünyasından yola çıkmaktır.
Öğrenciler günlük yaĢamlarındaki matematiksel görüĢleri tanımlamaya ve farkına
varmaya ayrıca gerçek hayat durumlu problemlere anlam yüklemeye teĢvik edilirler.
Öğrenciler daha sonra problemleri çözmek için kendi stratejilerini ve yaklaĢımlarını
geliĢtirmekte ve diğer arkadaĢlarıyla bunu tartıĢmaktadırlar. Öğretmenin rolünün
yönlendirilmiĢ yeniden keĢif olarak bilinen süreç sayesinde öğrencilerin öğrenmeleri
hızlandırılır. Öğrencilerin kendi matematiksel kavramlarının inĢasını aktif olarak
geliĢtirmeleri beklenmektedir. Öğretmen öğrencilerin informal stratejilerinden yola
çıkar ve ileri düzeyde formalleĢtirme yaklaĢımına doğru kendi inĢalarına yardımcı
olur. Hem yatay hem de dikey matematikleĢtirmeyi tam olarak birleĢtirir.
32