Tam Metin

Yapısalcı öğrenme günümüzde diğer öğrenme alanlarında olduğu gibi
matematik öğretimi alanında da geniĢ kabul görmektedir. Yapısalcılık
(constructivism) bilginin nasıl oluĢtuğu, insanın bilgiyi nasıl elde ettiği ile ilgili bir
kuramdır ve konusu, bilginin doğası ve öğrenmenin oluĢ Ģeklidir. Bu kuramın
temelinde, bilginin dıĢ dünyada bireyden bağımsız olarak var olmadığı ve bireyin
zihnine, edilgin olarak aktarılmadığı, bunun aksine birey tarafından zihinde
yapılandırıldığı görüĢü hâkimdir. Yapısalcı öğrenmeyi savunan kuramcılar,
insanların mantıksal bir yapıyı öğrendikten sonra bir diğerini öğrenebildiğini
savunmaktadırlar. Birey yeni bir Ģeyi öğrenme deneyimlerini, var olan eski biliĢsel
yapıları ile iliĢkilendirmekte ve zihindeki mevcut Ģemaları değiĢikliğe uğratmaktadır.
Aslında bugün anlaĢılmaktadır ki öğrenme, sözlü anlatımla sunulan derslerde bile
yapısalcı anlayıĢa uygun gerçekleĢmekte yani birey bilgisini kendisi oluĢturmaktadır.
Öğrenme ortamının uygunluğu, öğrencinin bilgisini daha nitelikli oluĢturmasına
yardım etmektedir. Yapısalcı öğrenmede, bireyin bilgi ve beceri kazanma sürecine,
ne yaptığının farkında olduğu güçlü bir katılımı (çabası) vardır [19].
Yapısalcı görüĢe göre, bilgi birey tarafından oluĢturulduğu, bireyin kendi
algılamasına göre yapılandırıldığı için farklılık gösterebilir [36].
2.2.4.1 Matematik Eğitiminde Kullanılan Yapısalcılık Türleri
Matematik eğitiminde kullanılan baĢlıca yapısalcı yaklaĢımlar, bilişsel, sosyal
ve radikal yapısalcılıktır.
2.2.4.1.1 BiliĢsel yapısalcılık
BiliĢsel yapısalcılığın dayanak noktası bireyin yeni bilgiyi var olan bilgi ve
deneyimleri ile birleĢtirerek zihnindeki Ģemaları geliĢtirdiği, düĢüncesidir. Bu
Ģemalar biliĢsel yapıyı oluĢturur ve tatmin duygusu yaratan bir öğrenme hali sonunda
biliĢsel denge oluĢur.
34