nowa ukraina

Hałyna Kuc
Charkowski Uniwersytet Narodowy im. Wasyla Karazina,
Charków
Rozłam elektoralny w Ukrainie.
Konflikt partii i wartości na przykładzie
obwodu charkowskiego
Podział elektoralny, który zarysował się podczas burzliwych wyborów prezydenckich
2004 r., przekształcił się w partyjną rywalizację w wyborach parlamentarnych
2006 oraz 2007 r. Z jednej strony barykady powstał „pomarańczowy” obóz
zwolenników prezydenta Wiktora Juszczenki, natomiast z drugiej — obóz „biało-
-niebieski” z liderem Wiktorem Janukowyczem. Przyczyną sporu partyjnego stał
się konflikt wyznawanych wartości. Większość partii politycznych we współczesnej
Ukrainie charakteryzuje orientacja na wartości i zasady, a nie na doktryny
ideologiczne.
Po „pomarańczowej rewolucji” 2004 r. w Ukrainie nastąpiła wyraźna strukturalizacja
społeczeństwa. Po jednej stronie uformował się „pomarańczowy” obóz zwolenników
prezydenta Wiktora Juszczenki, który w swych hasłach domagał się przejrzystości
i uczciwości w sprawowaniu władzy. Po przeciwnej stronie — obóz „biało-
-niebieski” ze swoim liderem Wiktorem Janukowyczem, kandydatem na prezydenta
w 2004 r.. Wydawało się wówczas, że ta konfrontacja była zjawiskiem tymczasowym,
które samoistnie zniknie. Zmiany wiązano z wyborami parlamentarnymi, które
miały postawić wszystkie kropki nad „i” oraz wyprowadzić na pierwszą linię frontu
taką siłę polityczną, która uzyska wysokie poparcie wyborców. Jednak szacunkowo
równy podział głosów między zwolennikami „pomarańczowych” i „biało-niebieskich”
w wyborach parlamentarnych 2006 r. jeszcze bardziej pogłębił eskalację
konfliktu, prowokując przewlekły kryzys polityczny w kraju. Rezultatem sporu stał
się kilkuletni systemowy impas władzy w Ukrainie. Przedterminowe wybory parlamentarne
2007 r. ugruntowały stałość upodobań wyborców oraz dokładniej określiły
głębię podziałów w elektoracie ukraińskim.
Wniosek nasuwa się sam — nadszedł czas na kompromis. Podczas gdy w państwach
o ugruntowanej demokracji kwestie równomiernego podziału głosów między
konkurencyjnymi partiami w parlamencie nie wywołują głębokiego zaniepokojenia
i tym samym szanse na kompromis wydają się mieć głębokie uzasadnienie, to
w Ukrainie sytuacja okazuje się dużo bardziej skomplikowana. Przede wszystkim
1–2/2009
XXXXXXXXXPOLITOLOGIA 101