nowa ukraina

Hałyna Kochan
Narodowa Akademia Nauk Ukrainy,
Kijów
Analiza SWOT dokumentów statutowych
Euroregionu Bug i Euroregionu Karpackiego
oraz polityczne wskaźniki efektywności
rozwoju obwodów ukraińskich wchodzących
w skład tych euroregionów
1–2/2009
Autorka wskazała na możliwości i zagrożenia, jakie stoją przed władzami obwodów
ukraińskich w zakresie współpracy z polskimi jednostkami administracyjnymi.
Uznała, że tylko niektóre obwody ukraińskie są gotowe do współpracy ze
stroną polską i mogą wykorzystywać wszystkie statutowe możliwości, jakie dają
euroregiony. Istotnym zagadnieniem pozostaje kwestia wyrównywania infrastruktury
organizacyjnej obwodów ukraińskich wchodzących w skład tego samego
euroregionu.
Dzięki korzystnemu położeniu geopolitycznemu Ukraina ma wielkie potencjalnie
możliwości rozwoju. Jej granica zewnętrzna należy do najdłuższych w Europie, zaś
19 z 25 regionów kraju położonych jest na pograniczu. Wsparcie współpracy transgranicznej
regionów przygranicznych jest instrumentem niwelowania dysproporcji
pomiędzy regionami i aktywizacji ich rozwoju społeczno-ekonomicznego 1 .
Nadgraniczne obwody Ukrainy (wołyński, czerniowiecki, zakarpacki, odeski,
iwanofrankiwski, tarnopolski, lwowski, charkowski, czernihowski) wchodzą — wraz
z jednostkami administracyjnymi Polski, Słowacji, Węgier, Białorusi, Rosji, Rumunii
i Mołdowy — w skład sześciu euroregionów. Ukraińsko-polsko-słowacko-rumuńsko-węgierską
współpracę sformalizowano w ramach Euroregionu Karpackiego
(1993), ukraińsko-polsko-białoruską — Euroregionu Bug (1995), ukraińskorumuńsko-mołdowską
— Dolny Dunaj (1998) i Górny Prut (2000); ukraińsko-rosyjsko-białoruską
— Dniepr (2003); ukraińsko-rosyjską — Euroregionu Słobo-
1 Особливості політики регіонального розвитку України на сучасному етапі, zob.
http:www.niss.gov.ua/book/Varnaly1/002.htm
58 REGIONY Xxxxxxxxxxx