nowa ukraina

Mechanizmy równoważenia udziału kobiet i mężczyzn… 139
zła się deklaracja Wiktora Juszczenki, że wiąże on „z ukraińskimi kobietami szczególne
nadzieje” i „wierzy w nie”, to jednak należy stwierdzić, że liczebność reprezentacji
kobiet w Naszej Ukrainie nieszczególnie odróżniała się od tej z 2006 r.
Stabilnymi wskaźnikami w dziedzinie równości płci może się pochwalić partia
komunistyczna. Na 27 mandatów uzyskanych w przedterminowych wyborach 2007 r.
4 należały do kobiet, co dawało 14,6% ogólnej liczby deputowanych komunistycznych.
Ludowy Blok Wołodymyra Łytwyna (Народний блок Литвина) ewidentnie
odstawał pod względem przedstawicielstwa kobiet. Spośród 20 mandatów deputowanych
tego bloku uzyskanych w 2007 r. tylko jeden należał do kobiety, a i ten lokował
się dopiero w drugiej dziesiątce listy. Jeśli chodzi o Partię Regionów, to —
według Iryny Hrabowśkiej — jej komponent feministyczny na poziomie 4,6%
w pełni odpowiadał wewnętrznemu składowi tej siły politycznej. Bowiem wśród
oligarchów, zarówno w Ukrainie, jak i na całym świecie, w zasadzie nie ma kobiet.
Nieprzypadkowo właśnie ta partia jest przez wyborców ukraińskich postrzegana jako
ucieleśnienie typowo męskiej dominacji w polityce i emanacja zdecydowanie
maskulinistycznych tendencji 1 .
Niezależnie od autorytetu i profesjonalizmu kobiet reprezentujących Partię Regionów,
a wśród nich Rajisy Bohatyriowej i Niny Karpaczowej, wybranej w 1998 r.
na Pełnomocnika Rady Najwyższej Ukrainy ds. Praw Człowieka (to właśnie ona stanęła
na czele komitetu organizacyjnego pierwszej parlamentarnej debaty w sprawie
przestrzegania przez Ukrainę Konwencji Narodów Zjednoczonych "O likwidacji wszelkich
form dyskryminacji kobiet" 2 ), do przedwyborczego programu Partii Regionów
nie włączono kwestii wiążących się ze sprawą równości płci, a odbyta 21 listopada
2006 r. debata parlamentarna poświęcona zagadnieniu przemocy w stosunku do
kobiet i równości płci została przez tę partię zupełnie zignorowana.
Blok Juliji Tymoszenko przystąpił do wyborów, głosząc ideę solidarności. Wzywał
do odpowiedzialności władzy wobec narodu. Przedwyborczy program BJuTu,
zarówno w kampanii 2006, jak i 2007 r., nie odnosił się do zagadnienia równości
kobiet i mężczyzn.
W przedwyborczym programie Bloku Nasza Ukraina kwestia równości płci także
nie została poruszona. Niektóre z programów partii wchodzących w skład tego
bloku zawierały pewne aspekty ochrony macierzyństwa, na przykład programy Ludowego
Związku „Nasza Ukraina” (Народний Союз „Наша Україна”) i Ludowego
Ruchu Ukrainy (Народний Рух України).
Program Partii Przemysłowców i Przedsiębiorców Ukrainy (Партія промисловців
і підприємців України) zawierał założenia, których spełnienie mogłoby
oznaczać rozwiązanie problemu równości płci i całego szeregu zagadnień społecznych
wiążących się z ochroną macierzyństwa. Chodzi między innymi o zapewnienie
równych praw konstytucyjnych i wolności wszystkich obywateli, niezależnie od
ich pochodzenia rasowego i etnicznego.
Kongres Ukraińskich Nacjonalistów (Конгрес Українських Націоналістів)
troszczy się o wzrost znaczenia kobiet w społeczeństwie: polityka społeczna Kongresu
opiera się na zasadach maksymalnej harmonii Jednostki i Społeczeństwa;
samorealizacji jednostki; stworzenia warunków dla zapewnienia stabilności społecznej;
stymulowania twórczej i aktywnej pracy na rzecz społeczeństwa ukraińskiego;
(...) zapewnienia realnej ochrony macierzyństwa i wieku dziecięcego.
1 http://www.politikan.com.ua/new/druk.php?rej=1&idm=56806&idr1=1&idr2=0&idr3=0-
&kv_m2=0&aleng=1
2 http://www.deputat.org.ua/