feminizam_2_gesamt_v3

217
III poglavlje: identiteti, razlike
Ovo su neki od ključnih elemenata romskog tradicionalnog
identiteta koji su zadržani i u današnje vreme u većoj ili manjoj
meri, zavisno od regiona, zatvorenosti zajednice prema spoljašnjim
uticajima i prihvatanja kulturnih vrednosti neroma, a isto tako
i od činilaca koji se smatraju individualnim karakteristikama
pojedinaca, kao što je nivo obrazovanja, mešanje s većinskim
narodima i slično.
Položaj Romkinja i Roma među
drugim narodima kroz istoriju
Opisujući život Romkinja i Roma, nužno je istaći položaj koji
imaju u široj, većinskoj zajednici. U ovom delu se, zbog nedostatka
prostora, bavimo istorijskim položajem Romkinja i Roma samo
među evropskim narodima. Naime, još od srednjeg veka postoje
pokušaji da se takozvanom genezom Roma dâ okvir u kojem bi
se Romima označilo određeno mesto, i da bi se shvatilo zašto su
Romi odsečeni od svega što se smatralo „božanskim“, pristojnim
i građanskim. Posezano je za osnovnim izvorom – Biblijom, i to
ne samo od učenih ljudi, nego i u crkvi koja je raznim ediktima
ili izlaganjima navodila izabrane fragmente protiv Roma. Narodni
foklor mnogih naroda je najduže sačuvao predstave te vrste, koje se
mogu susresti i danas. Poreklo Roma se jednoobrazno određivalo
biblijskim situacijama kazne. Po tim predstavama, Romi su direktni
potomci Kaina, oni su preživeli potop ili uništenje Sodome i
Gomore, označeni su kao ostatak egipatske vojske potopljene za
vreme prelaza Izraelaca preko Crvenog mora, kao oni koji su ostali
razbacani po svetu posle uništenja Vavilonske kule i tome slično.
Progoni po Evropi počinju vrlo brzo po dolasku Roma na to
tle, dakle, od srednjeg veka. Romima se zamera da kradu, da su
razuzdani, da vračaju, često ih vešaju, progone preko granica, a
neretko im se dodeljuju naseobine u strogo označenim mestima,
namenjenim za Jevreje i druge ljude na margini evropskog društva.
Jedan od prvih dokumenata neposredno usmeren protiv Roma,
jeste akt iz 1471. godine kojim se Romima zabranjuje stupanje na