feminizam_2_gesamt_v3

327
VI poglavlje: teorije i prakse
Tema ovoga teksta biće kako je globalizacija odozgo izazvala
različite oblike globalizacije odozdo, odnosno različite feminističke
odgovore, organizacije i pokrete u kasnom dvadesetom i ranom
dvadeset prvom veku. Prvo će biti razmatran dominantan pristup
globalizaciji u feminističkoj literaturi, a zatim će biti predstavljeno
moguće alternativno promišljanje kako globalizacije tako i njenih
posledica po žene i organizovani feminizam.
Globalno sestrinstvo?
Ne samo što se istorija feminizma i
ženskih pokreta najčešće opisuje pomoću
metafore „talasa“, već se može govoriti i o
povratku određenih tema za koje se mislilo
da su odavno zaboravljene, koje se ipak, „u
talasima“ vraćaju u žižu feminističkog interesovanja.
Jedna od takvih ideja je i ideja
„globalnog sestrinstva“ koja je poslednjih
godina, naročito pod uticajem feminističkih
teoretičarki globalizacije što deluju u okviru
političke ekonomije, ponovo prisutna u
feminističkom diskursu.
Najranija vizija univerzalnog globalnog
sestrinstva može se naći u dokumentima koje su ostavile
feministkinje prvog talasa, što se najčešće locira u period od sredine
devetnaestog veka do 1945. godine. U tom periodu, evropske žene
su dominirale međunarodnim ženskim organizacijama, a njihova
vizija me-đunarodne zajednice žena pretpostavljala je univerzalnu
istost svih žena svuda. Tadašnje međunarodne ženske organizacije,
osnovane uglavnom u Za-padnoj Evropi, 4 objavljivale su tekstove
i poruke upućene svim ženama svuda u svetu, nazivajući ih
„čuvarkama, negovateljicama i zaštitnicama“, „majkama ljudske
rase“, „nositeljkama života“ i „majkama nacije“.
4. Na primer, Ženska međunarodna liga za mir i slobodu, Međunarodni savet žena,
Međunarodni savez žena, i druge.
Zakivačica Rozi postaje
globalni fenomen