feminizam_2_gesamt_v3

381
VII poglavlje: preseci, pačvork
i put ka ženskom oslobođenju vodi preko prevrednovanja (pa
čak i ukidanja) te razlike. Liberalni feminizam sledi ideju o
doslednoj univerzalizaciji osnovnih principa slobode i jednakosti
samostalnih individua, zbog čega mu se često upućuju istovetni
prigovori kao i „muškom“ liberalizmu – na primer, da zanemaruje
kulturne, socijalne i druge pripadnosti u koncepciji samodovoljne
jedinke. Feminističke kritičarke liberalnog mišljenja često su
napadale navodno iskrivljenu predstavu o rodu kao „slučajnom“
svojstvu koje se može odgovarajućim zakonskim i socijalnim
reformama učiniti beznačajnim. Insistirajući na „tipično ženskim“
karakteristikama kao što su staranje i briga za druge, davanje
prioriteta partikularnim naklonostima nad nepristrasnošću (kao
pravičnošću), saradnja, empatija itd., ove teoretičarke su svakako u
opasnosti da negiranjem zapravo potvrđuju patrijarhalne predstave
o Ženi. Međutim, liberalni feminizam ne mora da usvoji, kao što
uglavnom i ne usvaja, pretpostavku o političkoj irelevantnosti roda.
Istinska jednakost slobode podrazumeva uračunavanje razlika, a
time omogućuje uzimanje u obzir nekih osobenosti žena kao grupe
(materinstvo), kao i tradicionalno definisanih rodnih identiteta –
teret patrijarhalne istorije koji nosimo u sadašnjosti – čiji uticaj
treba minimizovati (npr. politikama afirmativne akcije). Drugim
rečima, liberalni (ali ne i libertarijanski) feminizam ima, po mišljenju
autorke ovog teksta, veći potencijal od alternativnih feminističkih
ideologija da uključivanjem žena u društveni mainstream poboljša
njihov status u sferama privatnog, socio-ekonomskog i političkog
života. Možda najvažniji argument u prilog ovoj tezi je taj da
liberalizam ne postulira individualni identitet kao sadržajno
određenu datost, već prepušta ženskoj ili muškoj osobi da sama
odabere vlastitu koncepciju dobrog života, a time i da samostalno
kreira sopstveni identitet. 19
19. Ovde se, naravno, ne govori o liberalizmu, ili liberalnom feminizmu uopšte – to
ne bi ni bilo moguće, s obzirom na divergentnost unutar same ove tradicije, već
o mogućnosti tumačenja osnovnih liberalnih principa kao univerzalnih, važećih
bez obzira na rod (i upravo zato je rod politički relevantan, kao što nas je naučila
filozofija razlike).