feminizam_2_gesamt_v3

369
VII poglavlje: preseci, pačvork
okvire feminizma, ovaj tekst je primarno fokusiran na feminističke
interpretacije problema i moguće strategije dekonstruisanja i
rekonstruisanja pomenute dihotomije.
Već za antičko shvatanje politike važi razlikovanje javne
i privatne sfere života kao uslov mogućnosti kako političkog
delovanja tako i artikulisanja pojma političkog. Preciznije rečeno,
uspostavljanje ove dihotomije jeste pretpolitički uslov politike.
Kod Aristotela je odnos oikosa i polisa shvaćen upravo na ovaj način
– dok je za privatni domen oikosa, domaćinstva, paradigmatičan
odnos „vladanja između nejednakih“, suštinsko obeležje polisa je
jednakost slobodnih građana – muškaraca koji učestvuju u donošenju
odluka od opšteg interesa. Aristotel, dakle, određuje politiku kroz
suprotstavljanje javnog/političkog i privatnog, gde je prvo domen
slobode – recipročnog pokoravanja priznatim pravilima, a drugo
domen nužnosti – (re)produkcije prirodnog života. Žene mogu
da egzistiraju isključivo u privatnosti kuće, jer su one „nepotpuni
muškarci“ i bilo bi besmisleno pretpostaviti da inferiorni pol
može da ima učešća u onoj vrsti života u kojoj se ispunjava jedna
od najviših svrha ljudske egzistencije. Ipak, i pored vrednosnog
prvenstva koje Aristotel daje javnoj nad privatnom sferom, to
ne znači da je prva moguća bez druge. Nužnost je neumoljiva, a
količina slobode meri se sposobnošću da se egzistencija odredi
nezavisno od gvozdenog žrvnja nužnosti. Sloboda građanina,
glave porodice i vlasnika doma, utemeljena je u neslobodi žene,
dece i robova; bez strogo utvrđenih odnosa dominacije, sam život i
njegovo održanje bili bi ugroženi.
Aristotelovo određenje, razlikovanje i razdvajanje javnogpolitičkog
i privatnog nije, međutim, u potpunosti odgovaralo
stvarnosti grčkog polisa. Ipak, Aristotel je jasno istakao osnovnu
tezu: žene su po svojoj suštini privatna, muškarci politička bića.
Ovakva karakterizacija rodnih uloga opstaće i nakon odbacivanja
same Aristotelove koncepcije političkog.
Promene značenja javnog i privatnog mogu da posluže kao
ilustracija poimanja politike, porodice i ekonomije u različitim