feminizam_2_gesamt_v3

328
Neko je rekao feminizam?
Ova najranija ideja „globalnog sestrinstva“ bila je donekle
prisutna i u feminizmu drugog talasa, koji je počeo u Severnoj
Americi i Evropi tokom šezdesetih godina XX veka, 5 ali je dobila
žestoku kritiku od Afro-Amerikanki, drugih tamnoputih žena i
lezbejki kao pokušaj isključivanja svih onih žena koje nisu bele,
heteroseksualne pripadnice srednje klase. Možda se iz tog razloga
u novijim prikazima istorije feminizma i ženskog pokreta koje
predstavljaju feminističke političke ekonomistkinje drugi talas
opisuje kao period u kojem je došlo do velikih „podela“ među
feminističkim teoretičarkama i aktivistkinjama.
Obično se u literaturi navodi dvostruka podela unutar
feminizma drugog talasa. S jedne strane, političke razlike su dovele
do nastanka liberalne, radikalne i marksističke ili socijalističke
ideologije među feministkinjama. S druge strane, govori se o
razlikama između feminizama Severa i Juga, ili Prvog i Trećeg
sveta u pogledu prioriteta problema. 6 Naime, mnoge feministkinje
iz takozvanog Prvog sveta su smatrale da su jednakost pred
zakonom i reproduktivna prava ključni feministički zahtevi i
ciljevi, dok su mnoge feministkinje iz Trećeg sveta naglašavale
nerazvijenost, kolonijalizam i imperijalizam kao suštinske prepreke
napretku žena. Neslaganja povodom prioriteta u međunarodnom
ženskom pokretu naročito su došla do izražaja na početku decenije
Ujedinjenih nacija posvećene ženama, pre svega na prvoj i drugoj
Svetskoj konferenciji, u Meksiko Sitiju 1975. i u Kopenhagenu
5. Neke autorke za početak drugog talasa ženskog organizovanja uzimaju 1945.
godinu. Tripp, A. M. (2006). „The Evolution of Transnational Feminisms:
Consensus, Conflict, and New Dynamics“. U: M. M. Ferree i Aili Mari Tripp (ur.).
Global Feminism: Transnational Women’s Activism, Organizing and Human Rights.
NYU: str. 51-75
6. Zanimljivo je primetiti da se u svim ovim opisima nikada ne pominje Drugi svet
koji je svojevremeno bio oznaka za zemlje Istočnog bloka. Posle sloma socijalizma,
veliki broj zemalja Istočne Evrope i države koje su nastale raspadom Sovjetskog
Saveza, započele su proces tranzicije ka kapitalizmu, ali je i danas njihov status
nejasan. Dihotomija Prvi svet-Treći svet ne obuhvata bivše socijalističke zemlje
Evrope, jer one sigurno ne pripadaju „jezgru“ Prvog sveta, ali ne pripadaju ni
zemljama Trećeg sveta. Nalazim da je problematično što se njihov status uopšte ne
problematizuje u feminističkim sporenjima oko globalizacije.