estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

138 DUA PARTO – ÆAPITRO II
141. Ĉu estas io vera en la opinio, ke la animo estas
ekstera kaj ĉirkaŭas la korpon?
“La animo ne estas entenata en la korpo, kiel birdo
en kaøo; øi disradias kaj sin manifestas ekstere, kiel
lumo tra vitra globo, aý kiel sono æirkaý sona centro;
nur laý æi tiu senco oni povas diri, ke la animo estas
ekstera, sed, neniel, ia envolva¼o de la korpo. La animo
posedas du envolva¼ojn, el kiuj unu, subtila, malpeza,
kiun vi nomas perispirito; la dua, maldelikata, materia,
peza – la korpo. La animo estas la centro de tiuj æi
envolva¼oj, kiel øermo en la kerno; tion ni jam diris.”
142. Kion pensi pri tiu alia teorio, laŭ kiu la animo,
ĉe la infano, iom post iom kompletiĝas en ĉiu
fazo de la vivo?
“La Spirito estas unu sola; øi estas elfarita tiel en
la infano, kiel en la matura homo; kio elvolviøas kaj
fariøas kompleta, tio estas la organoj aý iloj de la
manifestiøoj de la animo. Tio estas ankaý preni la efikon
por la kaýzo.”
143. Kial ĉiuj Spiritoj ne same difinas la animon?
“Ne æiuj estas sufiæe instruitaj pri æi tiu temo;
kelkaj ankoraý tro malmulte progresis, ke ili komprenus
abstraktajn aferojn; ili estas, kiel viaj infanoj; aliaj
estas pseýdo-kleruloj, pedante parolantaj por imponi al
la simpluloj: io simila okazas inter la homoj. Krom tio,
la kleraj Spiritoj mem povas esprimi sian penson per
vortoj, kiuj, kvankam malsamaj, havas esence egalan
valoron, precipe tiam, kiam temas pri aferoj, kiujn via lingvo ne
povas klare reprezenti; tiam, ili bezonas uzi figurojn kaj
komparojn, kiujn vi eble prenas erare por la realo.”