estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

214 DUA PARTO – ÆAPITRO VI
la instinkton de banditismo, oni devas troviøi en kontakto
kun rabistoj.”
– Se do ne ekzistus sur la Tero homoj de malica
temperamento, ĉu la Spirito ne trovus tie la rimedon
necesan por certaj provoj?
“Æu tio estus motivo por plendo? Tio okazas en la
superaj mondoj, kien malbono ne estas allasata kaj kie,
tial, vivas nur bonaj Spiritoj. Klopodu, por ke la Tero
troviøu plej baldaý en tiuj kondiæoj.”
261. Ĉu la Spirito, dum la provoj, al kiuj li devas
sin submeti, por atingi la perfektecon, devos
sperti ĉiajn tentojn? Ĉu li devas travivi ĉiajn
cirkonstancojn, kiuj povos veki en li fieron,
ĵaluzon, avarecon, voluptamon k.a.?
“Certe ne; æar vi scias, ke iuj laýiras, ekde sia
komenco, vojon, kiu evitigas al ili multajn provojn; sed
tiu, lasanta sin konduki sur malbona vojo, riskas æiajn
danøerojn proprajn al tiu vojo. Iu Spirito povas, ekzemple,
peti riæecon, kaj tiu æi provo povas esti donita al li;
tiam, laý sia karaktero, li povas fariøi avara aý malavara,
egoista aý komplezema, aý fordoniøi al æiaj volupta¼oj; sed tio
ne signifas, ke li devas nepre trapasi æiujn tiujn inklinojn.”
262. Kiel povas la Spirito, ĉe sia komenco, simpla,
senscia, sensperta, elekti plenkonscie ian
ekzistadon, kaj kial li devas respondi por tiu
elekto?
“Manke de lia sperto, Dio montras al la Spirito lian
vojon, same kiel vi faras al infano, ekde ties lulilo; sed
Dio iom post iom igas la Spiriton fari mem sian elekton,