estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

VII – LEØO DE PROGRESO 445
aliajn, tiel, ke æiu tago vidas aperon kaj malaperon de homoj.
En la fino de mil jaroj, jam ne estas trovataj postesignoj de
la unuaj loøantoj; la nacio, pasintatempe barbara, estas nun
civilizita: kio progresis? æu la antaýe barbaraj individuoj?
sed tiuj jam de longe ne ekzistas; æu tiuj poste venintaj?
sed, se ties animoj estas kreitaj æe la momento de ties naskiøo,
tiuj animoj ne ekzistis dum la iama barbareco; oni devas
do akcepti, ke la klopodoj, farataj por la civilizo de iu
popolo, havas la povon, ne, ĝustadire, plibonigi neperfektajn
animojn, sed ja devigi Dion krei pli perfektajn animojn.
Ni komparu æi tiun teorion pri la progreso kun tiu donita
de la Spiritoj.
La animoj, venantaj en la tempo de civilizacio, havis sian
infanecon kiel æiuj ceteraj, sed ili jam vivis kaj antaýe staras
pro jam farita progreso; ili venas, altirate de medio, kiun
ili simpatias kaj konforma al ilia nuna stato; tiel, la zorgoj
por la civilizo de iu popolo ne rezultigas estontan kreadon
de pli perfektaj animoj, sed altiras animojn jam progresintajn, æu tiuj jam
vivis æe tiu popolo dum ties barbareco, aý venas de alia loko. Jen la
þlosilo de l’ progreso de la tuta homaro; kiam æiuj popoloj staros sur la
sama nivelo por la sento de bono, tiam la Tero estos kunvenejo nur de
bonaj Spiritoj, kiuj vivos frate kunigitaj; kaj la malbonaj, tie sentante
øenon kaj forpuþadon, iros seræi en malsuperaj mondoj
sian konvenan rondon, øis ili indos reveni al la aliformigita
mondo, el kiu ili eliris. La vulgara teorio havas ankaý kiel
konsekvencon, ke la laboroj por socia plibonigo profitigas
nur la nunajn kaj la estontajn generaciojn; la rezultato de
tiuj laboroj estas nula por la pasintaj generacioj, kiuj faris
la eraron veni tro frue kaj kiuj æiam ankoraý estos tiaj, kiaj
iliaj barbara¼oj ebligis al ili esti. Laý la doktrino de la Spiritoj,
la antaýaj progresoj estas utilaj ankaý al tiuj generacioj, kiuj revenas,
por vivi en pli bonaj kondiæoj kaj kiuj tial povas pliperfektiøi en la
naskejo de la civilizacio. (222)