estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

I – LEØO DE ADORADO 385
kiam æi tiun oni legas pli per la lipoj ol per la penso.
Preøo plaæas al Dio, kiam farata kun fido, fervoro kaj
sincereco; sed ne kredu, ke Dio estas tuþata de homo
vanta, fiera kaj egoista, escepte se ties preøo esprimas
sinceran penton kaj veran humiliøon.”
659. Kio estas la ĝenerala karaktero de la preĝo?
“Preøo estas ago de adorado. Preøi al Dio estas pensi
pri Li, estas alproksimiøi al Li, estas komunikiøi kun Li.
Per la preøo la homo povas proponi al si tri aferojn:
laýdi, peti, danki.”
660. Ĉu la preĝo plibonigas la homon?
“Jes, æar tiu, kiu preøas kun fervoro kaj fido, estas
pli forta kontraý la tentoj de la malbono, kaj Dio sendas
al li bonajn Spiritojn, kiuj lin helpu. Tiu estas helpo
neniam rifuzita, kiam petata sincere.”
– Kiel klarigi, ke iuj personoj, multe preĝantaj,
estas, malgraŭ tio, malicaj, enviemaj, koleremaj,
malbonvolemaj, malindulgemaj kaj eĉ, iafoje, malvirtaj?
“Plej grave ne estas multe preøadi, sed bone preøi.
Tiuj personoj kredas, ke la tuta merito kuþas sur la
multeco de la preøoj, kaj tamen ili ignoras siajn proprajn
riproæinda¼ojn. Por tiuj, la preøo esta ia okupo, ia
tempopasigilo, sed ne memstudado. Ne la rimedo estas
senefika, sed la maniero, kiel øi estas aplikata.”
661. Ĉu ni povas profite peti de Dio pardonon pri
niaj eraroj?
“Dio scias distingi bonon de malbono: preøo ne kaþas
erarojn. Kiu petas Dion pardoni liajn erarojn, tiu estos