estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

422 TRIA PARTO – ÆAPITRO VI
Se ni povus nin levi per la penso tiel alten, ke ni ekstarus
super la homaro kaj, de tie, se ni øin tutan æirkaýrigardus,
tiuj tiel teruraj malfeliæegoj aspektus al ni kiel nuraj pasemaj
ventegoj en la destino de la mondo.
739. Ĉu la detruantaj malfeliĉegoj havas ian utilecon
el fizika vidpunkto, malgraŭ la malbonaĵoj, kiujn ili
kaŭzas?
“Jes, ili iafoje þanøas la staton de iu lando; sed la
bonon, rezultantan el ili, ofte sentas nur estontaj
generacioj.”
740. Ĉu la malfeliĉegoj ne estus por la homo ankaŭ
moralaj provoj, kiuj lin implikas en plej premajn
bezonojn?
“La malfeliæegoj estas suferoj, kiuj havigas al la
homo okazon, ne nur ekzerci sian intelekton kaj elmontri
paciencon kaj submetiøon al la volo de Dio, sed ankaý
praktiki siajn sentojn de sindonemo, sinforgesemo kaj
amo al sia proksimulo, se lin ne regas egoismo.”
741. Ĉu estas donite al la homo deturni la malfeliĉegojn,
kiuj lin turmentas?
“Jes, parte, sed ne tiel, kiel oni ordinare pensas.
Multaj malfeliæegoj estas rezultatoj de la neantaývidemo
de la homo; proporcie kiel li akiras konojn kaj sperton,
li povas ilin deturni, tio estas, ilin antaýhaltigi, se li scias
seræesplori ties kaýzojn. Sed inter la malbona¼oj, turmentantaj la
homaron, kelkaj øeneralaj malbon- a¼oj troviøas en la dekretoj
de l’ Providenco, kaj ties efikon æiu individuo ricevas pli aý malpli
intense; kontraý tiuj la homo povas prezenti nur sian
submetiøon al la volo de Dio; kaj iafoje tiuj malbona¼oj
pligraviøas pro la homa nezorgemo.”