estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

ESTONTAJ SUFEROJ KAJ ØUOJ 583
Iuj homoj, cetere el la plej skeptikaj, arogas al si
esti apostoloj de l’ frateco kaj de l’ progreso; sed frateco
kuntrenas abnegacion, rezignon je la personeco; æe vera
frateco, fiero estas anomalio. Per kia rajto vi altrudas
aferon al persono, al kiu vi asertas, ke æio finiøas æe la
morto, ke, eble morgaý, li estos nenio alia, ol malnova
elartikigita maþino, for¼etita en rubejon? Kian motivon
tiu havas por altrudi al si ian sindetenon? Æu ne estas
pli nature, ke, dum la kadukaj momentoj, kiujn vi
konsentas al li, ke li penas vivi kiel eble plej bone? El
tio naskiøas la deziro multe posedi, por pli bone øui;
el tiu deziro elkreskas envio kontraý tiuj, posedantaj pli
ol li; kaj de tiu envio øis la deziro friponi la aliulajn
hava¼ojn estas nur unu paþo. Kio lin retenas? Æu la leøo?
sed la leøo ne ampleksas æiajn okazojn. Æu vi diros, ke
lin bridas la konscienco, la devosento? Æu tiu æi sento
havus ian pravon de ekzisto æe la kredo, ke æio finiøas
kun la vivo? Æe æi tiu kredo, unu sola maksimo estas
racia, nome: æiu por si; la konceptoj pri frateco,
konscienco, devo, homaro, eæ progreso, estas nenio krom
vanaj vortoj. Ho! vi, kiuj proklamas tiajn doktrinojn, vi
ne scias la malbonon, kiun vi faras kontraý la socio, nek
la respondecon, kiun vi prenas sur vin pri tiom da krimoj!
Sed, kion mi diris pri respondeco? Por skeptikulo,
respondeco tute ne ekzistas; li respekte kliniøas nur antaý
la materio.
IV
La progreso de la homaro havas sian principon en
la aplikado de l’ leøo de justeco, amo kaj karitato; tiu
leøo baziøas sur la certeco pri estonteco; se vi elprenas