estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

REVENO AL LA ENKORPA VIVO 259
kvin aý dudek jaroj, tiam ilia reala, individua karaktero
plene kaj nude reaperas: øi restas ankoraý bona, se øi
estis esence bona, sed øi æiam elmontras nuancojn, kaþitajn
dum la frua infanaøo.
“Kiel vi vidas, Dio kondukas æion sur la plej bona
vojo; kaj, kiam oni havas puran koron, la klarigo de æi
tiuj aferoj estas facile konceptebla.
“Efektive, pripensu, ke la Spirito de infano, naskiøinta
sur la Tero, eble venis de mondo, kie li ekhavis kutimojn
tute malsamajn ol la viaj; kiel vi volus, ke troviøu en
via rondo tiu nova estulo, kunportanta pasiojn tiel malsamajn
ol la viaj, havanta inklinojn kaj gustojn tute
kontraýajn al la viaj? Kiel vi volus, ke li eniøu en viajn
vicojn, krom per la rimedoj disponigitaj de Dio, tio estas,
tra la kribrilo de la infaneco? En æi tiu fazo kunmiksiøas
æiuj pensoj, karakteroj kaj varioj de estuloj naskitaj en
tiu multego da mondoj, en kiuj la kreitoj evoluas. Vi
mem, mortinte, troviøas en kvazaýa infanaøo, meze de
novaj fratoj; kaj en via nova ekstertera ekzistado, vi
ne scias la morojn, kutimojn kaj rilatojn en tiu por vi nova
mondo; malfacile vi parolos lingvon, al kiu vi ne estas
alkutimiøintaj, lingvon, kiu estas pli viva, ol kia estas
hodiaý via penso. (319)
“Infanaøo havas ankoraý alian utilecon: la Spiritoj
eniras la enkorpan vivon nur por sin perfektigi, por sin
plibonigi; la malforteco de la plej frua infanaøo faras
ilin flekseblaj, inklinaj akcepti la konsilojn de la spertuloj
kaj de tiuj, kiuj devas ilin progresigi; tiam, oni povas
reformi iliajn karakterojn kaj bridi iliajn malbonajn
inklinojn: jen la devo, kiun Dio konfidis al la gepatroj,
plej sankta misio, por kiu æi tiuj devos iam respondi.