estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

ESTONTAJ SUFEROJ KAJ ØUOJ 569
punoj estas prezentataj en tia maniero, ke la
prudento rifuzas ilin kredi, ili do havas sur la homon nenian
influon; kontraýe, li æion forpuþos, nome la formon kaj la
fundon. Se, male, oni prezentas al li la estontecon en logika
maniero, li do øin jam ne forpuþas. Spiritismo donas al li
tiun klarigon.
La doktrino pri la eterneco de suferoj, laý sia absoluta
senco, faras el la Superega Estulo malpardoneman Dion.
Æu estus logike diri, ke regnestro estas tre bona, tre korfavora, tre
indulgema; ke li volas nur la feliæon de siaj regatoj, sed ke,
samtempe, li estas ¼aluza, venøema, neflekseble rigora, kaj
ke li punas per akraj turmentegoj tri kvaronojn de siaj
subuloj pro ia ofendo aý malobeo je liaj leøoj, tiujn
samajn homojn, kiuj eraris pro tio, æar ili ne konis tiujn leøojn?
Æu tio ne estus memkontraýa¼o? Nu, æu Dio povus esti malpli bona,
ol kia estus homo?
Ankoraý unu memkontraýa¼o ekzistas æi tie. Æar Dio
scias æion, Li tial sciis, kreante iun animon, ke øi eraros; øi
estis do, de post sia ekesto, destinita al eterna malfeliæo: æu
tio estas ebla, laýracia? Laý la doktrino pri la relativaj punoj
æio estas klarigita. Dio ja sciis, ke tiu animo eraros, sed Li
havigas al øi la rimedojn, por instruiøi per sia propra sperto,
per siaj propraj eraroj; estas necese, ke øi kompensu siajn
erarojn, por sin pli firme teni æe la bono; sed la pordo de
espero ne estas fermita al øi por æiam, kaj Dio la momenton
de liberiøo dependigas de la penoj, kiujn øi faras, por atingi
tiun celon. Jen, kion æiu povas kompreni, kion la plej skrupula
logiko povas akcepti. Se la estontaj suferoj estus prezentitaj el æi tiu
vidpunkto, ekzistus multe malpli da skeptikuloj.
La vorto eterna estas ofte uzata, en la vulgara parolo,
kiel figuro, por esprimi ion longedaýran, kies finon oni ne