estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

534 KVARA PARTO – ÆAPITRO I
malnobla ago, estas tiel riproĉinda, kiel tiu, kaŭzita
de malespero?
“Memmortigo ne forlavas kulpon; kontraýe, estos du
kulpoj, anstataý unu sola. Kiam oni kuraøis fari malbonon, tiam
oni kuraøu ankaý suferi ties sekvojn. Dio juøas, kaj, laý la
kaýzo, Li iafoje povas mildigi Sian severecon.”
949. Ĉu memmortigo estas pravigebla, kiam ĝi celas
malhelpi, ke honto refalu sur filojn aŭ familion?
“Kiu tiel kondutas, tiu ne kondutas bone, sed li tion
kredas, kaj Dio øin bone konsideros, æar øi estas pago,
kiun la homo altrudas al si mem. Tiu intenco malpligravigas
lian eraron; sed la homo ja eraris. Cetere, forigu
de via socio maljustajn kutimojn kaj interkonsentojn, kaj
ne okazos plu tiaj memmortigoj.”
Homo, tranæanta mem sian vivon, por evitigi al si honton
pro malnobla ago, pruvas, ke li pli þatas la estimon de siaj
similuloj ol tiun de Dio, æar li eniros en la spiritan vivon
þarøita de maljusta¼oj, kaj li flanken metis la rimedojn por
æi tiujn kompensi dum sia vivo. Dio estas ofte malpli severa
ol la homoj; Li pardonas la sinceran pentanton kaj enskribas
en nian krediton la kompenson, kiun ni faras; memmortiginto nenion
kompensas.
950. Kion pensi pri homo, sin mortiginta kun la
espero pli rapide veni en pli bonan vivon?
“Freneza¼o! li faru bonon, kaj li estos pli certa tien
alveni; æar, per memmortigo, li malfruigas sian eniron
en pli bonan mondon, kaj li mem petos veni kompletigi
ĉi tiun vivon, kiun li tranæis pro falsa ideo. Eraro, kia
ajn øi estas, neniam malfermas la sanktejon de la