estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

ENKONDUKO 41
persona konvinkiteco, kiun la kleruloj povas havi kiel tute
simplaj individuoj. Sed voli transdoni tiun demandon al la
scienco valorus tiel same,kiel komisii al kunsidantaj fizikistoj
aý astronomoj la decidon pri la ekzisto de la animo. Efektive,
Spiritismo estas entenata en du konceptoj, nome: la ekzisto
de la animo kaj ties stato post la morto; nu, estas supermezure
nelogike pensi, ke iu homo estas nepre granda psikologo
pro tio, æar li estas altmerita matematikisto aý eminenta
anatomiisto. Dissekcante la korpon, la anatomiisto seræas
la animon, kaj, æar li ne trovas øin sub sia sekcilo,
kiel iu nervo, aý æar li ne vidas øin elvaporiøi, kiel iu gaso,
li tial konkludas, ke øi ne ekzistas, pro tio, ke li rigardas
el ekskluzive materiala vidpunkto: æu sekvu de tio, ke li
estas prava, kontraý la universala opinio? Tute ne. Oni vidas
do, ke Spiritismo ne troviøas en la sfero de kompetenteco de
la scienco.
Kiam la spiritismaj kredoj estos vulgarigitaj, kiam ili
estos øenerale akceptitaj – en tempo, kiu ne troviøas tre
malproksime, se ni rigardas la rapidecon, kun kiu ili
disvastiøas –, okazos al ili tio sama, kio al æiuj novaj ideoj,
komence trovintaj barojn; la kleruloj kapitulacos æe la
evidenteco kaj ilin rekonos sub la forto de la cirkonstancoj.
Øis tiam, neøustatempe oni distrus tiujn homojn de iliaj
apartaj laboroj, por ilin devigi trakti aferojn fremdajn al iliaj
okupoj kaj programo. Dume, tiuj, kiuj, sen antaýa øisfunda
studado de la demando, sin deklaras kontraý øi kaj mokas
æiun, kiu opinias malsame ol ili, forgesas, ke tio sama okazis
al la plimulto de la grandaj eltrovoj, kiuj honorindigas la
homaron. Ili riskas vidi siajn nomojn pluigi la liston de la
kleraj forpuþantoj de la novaj ideoj kaj enskribitaj æe tiuj
de la membroj de la scioplena akademio, kiu, en 1752,