estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

570 KVARA PARTO – ÆAPITRO II
antaývidas, kvankam oni ja scias, ke tiu fino ekzistas. Ni
diras, ekzemple, la eternaj glacioj de l’ altaj montoj, de
l’ polusoj, kvankam ni scias, unuflanke, ke la fizika mondo
eble finiøos kaj, duaflanke, ke la stato de tiuj regionoj
povas þanøiøi pro la normala delokiøo de la akso aý
pro ia kataklismo. “Eterna”, æi tie, ne signifas “æiama øis senfino”.
Kiam ni suferas pro longedaýra malsano, ni diras, ke nia doloro
estas eterna; kio do eksterordinara estas en tio, ke Spiritoj, suferantaj
jam de multaj jaroj, jarcentoj, eæ jarmiloj, parolas en tia maniero?
Ni precipe ne forgesu, ke, æar ilia malsupereco ne ebligas al ili vidi
la ekstrema¼on de l’ vojo, ili tial kredas, ke ili por æiam suferados, kaj
tio estas puno.
Cetere, la doktrino pri la materia fajro, la fornegoj kaj
turmentoj, prenitaj el la Tartaro de l’ paganismo, estas hodiaý
tute forlasita de la alta teologio; nur en lernejoj tiuj
teruregaj alegoriaj bildoj estas ankoraý montrataj, kiel efektivaj
reala¼oj, de iuj homoj pli fervoraj ol instruitaj; kaj tio
ja riproæinde, æar tiuj junaj imagemoj, tuj kiam ili estas
liberiøintaj de sia teruro, povos pligrandigi la nombron da
nekredantoj. La teologio hodiaý rekonas, ke la vorto fajro
estis uzata laý figura senco, kaj ke oni devas kompreni øin
kiel fajron moralan (947). Tiuj, sekvintaj, kiel ni, la okazojn
de la vivo kaj la transtombajn suferojn, per la komunika¼oj
de la Spiritoj, povis konvinkiøi, ke, kvankam tiuj suferoj
estas neniel materiaj, ili tamen ne estas malpli akraj.
Koncerne ties daýron mem, iuj teologiistoj jam ekakceptas
øin laý øia supre dirita limigita senco; kaj ili opinias, ke,
efektive, la vorto eterna povas esti komprenata rilate al la
suferoj mem, kiel rezultato de senþanøa leøo, kaj ne rilate
al ilia aplikado al æiu individuo. En la tago, kiam la religio
akceptos æi tiun interpreton, same kiel iujn aliajn, ankaý
rezultintajn el la progreso de l’ lumo, øi revokos al si multe