estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

346 DUA PARTO – ÆAPITRO X
“Ne æio, kion homo faras, estas rezultato de antaýdecidita
misio; li ofte estas ilo, kiun iu Spirito uzas por
iu afero konsiderata utila. Ekzemple: iu Spirito opinias,
ke estus utile skribi libron, kiun li mem skribus, se li
estus enkarniøinta; li do seræas homon plej kapablan
kompreni kaj plenumi lian penson; li inspiras la ideon
kaj direktas la verkadon. Tiel, tiu homo ne venis al la
Tero kun la misio fari tiun verkon. Tio sama fariøas kun
iuj belartaj verkoj kaj eltrovoj. Estu plie dirite, ke dum
dormo la enkarniøinta Spirito sin rekte komunikas kun
la vaganta Spirito, kaj ili interkonsentas la plenumon
de tiu laboro.”
578. Ĉu la Spirito povas malplenumi sian mision pro
sia propra kulpo?
“Jes, se li ne estas Supera Spirito.”
– Kiajn sekvojn li povas ricevi el tio?
“Li devas nepre rekomenci sian taskon; tio estas
puno; kaj poste li ricevos la sekvojn de l’ malbono, kiun
li kaýzis.”
579. Sed, se la Spirito ricevas de Dio sian mision,
kiel ni klarigu, ke Dio konfidas mision gravan kaj
de ĝenerala intereso al Spirito, kiu povus fiaski?
“Æu Dio ne scias, æu Lia generalo venkos aý estos
venkita? Li scias, estu certaj pri tio, kaj Liaj planoj,
kiam ili estas gravaj, ne kuþas sur tiuj, kiuj eble lasos
sian laboron nefinita. La tuta demando estas, por vi, koni
la estontecon; tiun konon Dio sola posedas; al vi øi ne
estas permesita.”