estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

390 TRIA PARTO – ÆAPITRO II
ekster la kondiæoj de la homaro; nu, æar la spiritismaj
manifestiøoj konigis al la antikvaj homoj la ekzistadon de
senkorpaj estuloj, agantaj kiel potenco de l’ Naturo, tial la
homoj nomis tiujn estulojn dioj, kiel ni tiujn nomas Spiritoj;
tio estas nura demando pri vortoj, kun tiu diferenco, ke, en
sia neklereco, intence tenata de la interesatoj en øi, ili starigis
al la “dioj” multprofitajn templojn kaj altarojn; el nia
vidpunkto, tiuj estuloj estas nuraj kreitoj kiel ni, pli aý malpli
perfektaj, jam seniøintaj je sia tera envolva¼o. Se ni
zorge studos la plurajn atributojn de la paganaj dioj, ni facile
rekonos en ili æiujn atributojn de niaj Spiritoj sur æiuj
þtupoj de la spirita hierarkio, ilian fizikan staton en la superaj
mondoj, æiujn proprecojn de la perispirito kaj la rolon,
kiun ili ludas en la surteraj aferoj.
Veninte, por lumigi la mondon per sia dia lumo, la Kristanismo
ne povis tamen detrui ion, kio troviøas en la Naturo,
sed igis ree tributi adoradon al la Estulo, al kiu adorado
estas ja þuldata. Rilate la Spiritojn, la memoro pri ili daýradis sub
diversaj nomoj, laý la popoloj; iliaj manifestiøoj, kiuj
neniam æesis, estis interpretataj en diversaj manieroj kaj ofte
ekspluatataj sub mistero; dum la religio vidis en iliaj manifestiøoj
miraklajn fenomenojn, la nekredemuloj vidis nur ¼ongla¼ojn. Hodiaý,
dank’ al pli serioza, klare farata studado, Spiritismo, seniøinte je
superstiæaj ideoj, øin nebuligintaj dum jarcentoj, malkaþas al ni unu el
la plej grandaj kaj plej majestaj principoj de la naturo.
OFEROJ
669. La praktikado de la homaj oferoj havis sian
originon en la plej antikvaj tempoj. Kiel la homo
povis esti kondukita al la kredo, ke tiaj faroj
plaĉus al Dio?