estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

410 TRIA PARTO – ÆAPITRO V
popoloj. Dank’ al la laýdindaj klopodoj, kiujn la
filantropio kaj la scienco ne æesas kune faradi por plibonigo
de la materiala stato de la homoj, kaj malgraý la senæesa
kreskado de la loøantaroj, la nesufiæeco de la produktado
estas nun, almenaý grandparte, malpli akra, kaj la nunaj
plej malfeliæegaj jaroj ne estas kompareblaj kun la pasintatempaj;
la publika higieno, tiu tiel esenca faktoro de forto
kaj sano, nekonata de niaj prapatroj, estas objekto de bone
orientata prizorgado; malfeliæo kaj suferado trovas mildigon,
kaj la scienco kunhelpas en æiaj manieroj por la plibonigo
de nia farto. Æu tio signifas, ke la perfekteco estas jam atingita?
Certe ne; sed tio, kio estas øis nun farita, jam montras,
kion la homo, kun persisteco, povas fari, se nur li estos sufiæe saøa, por
havigi al si la feliæon el pozitivaj, seriozaj aferoj; ne el utopioj, kiuj igas
lin malantaýeniri, anstataý progresi.
708. Ĉu ne estas pozicioj, kie la vivrimedoj tute
ne dependas de la volo mem de la homo, kaj kie
la manko de la absolute necesaj vivrimedoj
rezultas el la forto de l’ cirkonstancoj?
“Tio estas ofte kruela provo, kiun la homo devas
sperti, kaj pri kiu li ja sciis, ke li øin travivos; lia merito venos de
lia submetiøo al la volo de Dio, se lia intelekto
havigos al li nenian rimedon elturniøi el tia malfacila
situacio. Se estas decidite, ke morto lin trafos, li devas
sen murmuro rezignacii pri sia sorto, pensante, ke sonis
la horo de l’ vera liberiøo, kaj ke la lastmomenta malespero
povas igi lin perdi la frukton de sia rezignacio.”
709. Ĉu tiuj, kiuj, ĉe iuj krizaj situacioj, vidis sin
devigitaj mortigi siajn similulojn, por sin nutri, ne
faris krimon? Se tio estas krimo, ĉu ĝi ne estas
malpligravigita de la neceso vivi, kiun la instinkto
de memkonservado ordonas?