estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

MORALA PERFEKTECO 505
regata, sed danøera, se øi mem regas. Rekonu do, ke iu
pasio fariøas pereiga de post la momento, kiam vi jam
ne povos øin estri kaj kiam øi rezultigas ion malutilan
al vi aý aliulo.”
La pasioj estas leviloj, kiuj dekobligas la fortojn de la
homo kaj kiuj helpas lin plenumi la projektojn de la Providenco;
sed, se, anstataý ilin direkti, la homo sin lasas direkti de
ili, li do falas en ekscesojn, kaj la sama forto, kiu
en liaj manoj povus naski bonon, refalas sur lin kaj lin frakasas.
Æiaj pasioj havas sian principon en iu sento aý natura
bezono. La principo de pasioj estas do nenia malbono, æar
øi kuþas sur unu el la providencaj kondiæoj de nia ekzistado.
La øustasenca pasio estas la trograndigo de iu bezono aý
sento; øi kuþas en la eksceso, ne en la kaýzo; kaj tiu eksceso fariøas
malbono, kiam øi rezultigas alian malbonon.
Æia pasio, alproksimiganta la homon al la besta naturo,
deturnas lin de la spirita naturo.
Æia sento, altiganta la homon super la besta naturo,
atestas la superecon de Spirito kontraý materio kaj lin
alproksimigas al perfekteco.
909. Ĉu la homo ĉiam povus venki siajn malnoblajn
inklinojn per siaj penoj mem?
“Jes, kaj iafoje per tre malgrandaj penoj; tamen
mankas al li volo. Ve! kiom malmultaj el vi faras tiujn penojn!”
910. Ĉu la homo povas trovi ĉe la Spiritoj efikan
helpon, por venki siajn pasiojn?
“Se li sincere petas Dion kaj sian bonan genion, la
bonaj Spiritoj certe venas helpi lin, æar tiu estas ilia
misio.” (459)