estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

508 TRIA PARTO – ÆAPITRO XII
malutilon kaj kiuj sin interhelpas per la sento de
solidareco; tiam la. forta estos la subtenanto de la
malforta, kaj ne ties subpremanto; kaj jam ne estos
vidataj homoj sen vivnecesa¼oj, æar æiuj praktikos la
leøon de justeco. Tiu estos la regno de bono, kiun la Spiritoj
estas komisiitaj prepari.” (784)
917. Kiu estas la rimedo por detrui egoismon?
“El æiuj homaj neperfekta¼oj la plej malfacile elradikigebla
estas egoismo, æar tiu æi naskiøas el la influo de la
materio, de kiu la homo, ankoraŭ tre proksima de sia
origino, ne povis liberiøi; por la daýrado de tiu influo
æio kunhelpas: leøoj, socia organismo kaj edukado.
Egoismo malfortiøos æe la supereco de la morala vivo
antaý la materia vivo, kaj precipe æe la kompreno, kiun
Spiritismo havigas al vi, pri via estonteco, tio estas, pri
via estonteco reala, ne falsita de alegoriaj fikcioj; kiam
Spiritismo, jam bone komprenata, identiøos kun la moroj
kaj kredoj, øi aliigos kutimojn, morojn, sociajn interrilatojn.
Egoismo estas fondita sur la graveco de l’ personeco;
nu, Spiritismo, bone komprenata, mi ripetas, igas vidi la
aferojn el tiel alta punkto, ke la sento de personeco
malaperas antaý la senlima spaco. Detruante tiun gravecon
aý, almenaý, montrante øian valoron, Spiritismo nepre
kontraýbatalas egoismon.
“Ofte faras la homon ankaý egoista øuste la
pikvundo, kiun li ricevas de la egoismo de aliaj, æar li
sentas la neceson preni defendan teniøon. Vidante, ke
la aliaj pensas pri si mem kaj ne pri li, la homo estas
alkondukata al zorgado pri si, prefere ol pri la aliaj.
La principo de karitato kaj de frateco estu la bazo de la