estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

582 KVARA PARTO – ÆAPITRO II
al ni unu el la potencoj de l’ Naturo, potencon øis hodiaý
nekonatan aý, pli bone dirite, nekomprenatan; sed la
observado pruvas, ke øi troviøas en la kadro de naturaj
aferoj. Spiritismo staras do sur mireginda¼oj kaj supernatura¼oj
malpli efektive ol la religio mem; la homoj, øin
æe tiu flanko atakantaj, øin do ne konas, kaj eæ, se ili
estus la plej kleraj homoj en la mondo, ni ja dirus al
ili: se via scienco, kiu instruis al vi tiom da aferoj, ne
diris al vi, ke la regno de la Naturo estas senlima, vi
estas do nur parte kleraj.
III
Vi volas liberigi vian jarcenton, vi diras, el manio,
minacanta invadi la mondon. Æu vi preferus, se la mondon
invadus la nekredemo, kiun vi penas disvastigi? Æu ne
al la neesto de æia kredo oni atribuu la malstreæiøon de la
familioligiloj kaj la plejmulton de l’ malordoj, subfosantaj
la socion? Pruvante la ekziston kaj la senmortecon de
la animo, Spiritismo revivigas la kredon je la estonteco,
revigligas la malfortiøintajn kuraøojn, igas rezignacie elteni la
sortovicojn de la vivo; æu vi kuraøus nomi tion
malbono? Du doktrinoj staras fronte unu al la dua: la
unua malakceptas estontecon, la dua øin proklamas kaj
pruvas; la unua klarigas nenion, la dua klarigas æion,
kaj, øuste pro tio, sin turnas al la racio; la unua estas
la sankcio de egoismo, la dua sidigas bazon al justeco,
karitato kaj amo al siaj similuloj; la unua montras nur
la nunecon kaj nuligas æian esperon, la dua konsolas kaj
prezentas la vastegan estontan kampon; kiu el ambaý
nome estas pli malutila?