estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

510 TRIA PARTO – ÆAPITRO XII
trafos cetere nur atakante la malbonon æe ties radiko, tio
estas, per edukado; ne per tiu edukado, celanta fari instruitajn
homojn, sed per tiu, celanta fari homojn virtajn.
Edukado, se bone komprenata, estas la þlosilo de l’ morala
progreso; kiam oni konos la arton direkti karakterojn, tiel
bone kiel la arton direkti intelektojn, oni povos korekti la
karakterojn tute same, kiel oni korektas misformajn arbetojn;
sed tiu arto postulas grandan takton, multe da sperto
kaj profundan observadon; estas grava eraro kredi, ke
sufiæas scio, por øia praktikado. Kiu sekvas la kreskadon de
infano, ido æu de riæulo, æu de malriæulo, de post øia naskiøo,
observante æiajn malutilajn influojn, kiuj agas sur øin
pro la malforteco, senzorgeco kaj neklereco de øiaj direktantoj,
vidante kiel ofte la rimedoj uzataj por øia moraligo
tute maltrafas, tiu ne povas miri pro tiom da malbonaj
flankoj en la socio. Oni faru por moralo tiom, kiom oni faras
por intelekto, kaj oni vidos, ke, se ekzistas rezistemaj naturoj,
estas ankaý aliaj, cetere multe pli, ol kiel oni kredas,
kiuj atendas nur bonan kulturadon por produkti belajn
fruktojn. (872)
La homo volas esti feliæa, kaj tiu sento troviøas en la
Naturo; tial li senæese klopodas, por plibonigi sian pozicion
sur la Tero, kaj seræas la kaýzon de siaj suferoj, por ilin
æesigi. Kiam li bone komprenos, ke egoismo estas unu el
tiuj kaýzoj, tiu faktoro, naskanta fieron, ambicion, avidemon,
envion, malamon, ¼aluzon, je kiuj li æe æiu paþo puþiøas;
tiu faktoro, alportanta konfuzon al æiuj sociaj interrilatoj,
enblovanta malpacojn, detruanta fidojn, deviganta æiun æiam
singarde stari kontraý sia najbaro; fine, tiu, faranta el amiko
malamikon; tiam li ankaý komprenos, ke tiu malvirto estas
neakordigebla kun lia propra feliæo kaj eæ, ni povas aldiri,